 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
Í gærkvöldi var fjölskyldunni boðið í mat sem er svo sem
ekki í frásögur færandi. Við keyrðum svo heim í ljósaskiptunum. Fegurðin
heimsins var þvílík að konu setti hljóða.
Ég hef þótt heldur neikvæð svo mig langar, af því að það er
alltaf gaman að prófa eitthvað nýtt, að nefna til það sem mér þykir gott við
Þingeyjarsveit. Listakonan Fía á Sandi hefur næmt auga fyrir fegurð og fékk ég
góðfúslegt leyfi til að birta nokkrar myndir
 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
Fyrstan ber vissulega að nefna rauðhærða bóndann sem hefur fært mér hamingjuna sjálfa með tilveru sinni. Þá koma drengirnir okkar, bornir og barnfæddir Þingeyjarsveitungar. Þeir eru tilgangur lífs míns.
Í Þingeyjarsveit býr hamingja mín en sorg mín hvílir hér
líka, litla englastúlkan mín í Þóroddsstaðarkirkjugarði.
 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
Í Þingeyjarsveit hef ég kynnst mínum bestu vinkonum. Konur sem eru til staðar þegar á reynir. Veita mér styrk og vináttu. Og gleði. Það sem þið getið látið mig hlæja, stelpur.
Hér býr mikið af flottu fólki sem vill allt fyrir alla gera
og hleypur undir bagga eins og ekkert sé sjálfsagðara.
Stórutjarnaskóla og Tjarnaskjól hef ég marglofað í hástert, svo mjög að ég er
nánast farin að fyrirverða mig fyrir það. Drengirnir mínir eyða þar dögum sínum og þeim
líður vel.
 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
Hér býr fólk í nánum tengslum við náttúruna og tekur
duttlungum hennar af æðruleysi.
Jafn ofsafengin og náttúran getur verið þá er hún jafn
dásamlega falleg. Hér hef ég séð þann fallegasta himinn sem ég hef nokkurn tíma
séð. Litadýrð haustsins er þvílík að það er erfitt að halda einbeitingunni.
 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
Að sitja úti á síðsumarkvöldi og njóta friðar og fegurðar er
ómetanlegt. Allt gull heimsins dugir ekki. Slíkur er kraftbirtingarhljómur guðdómsins.
 |
| Hólmfríður Bjartmarsdóttir |
