I'm movin' on I've dealt with my ghosts and I've faced all my demons Finally content with a past I regret I've found you find strength in your moments of weakness For once I'm at peace with myself I've been burdened with blame, trapped in the past for too long I'm movin' on I've lived in this place and I know all the faces Each one is different but they're always the same They mean me no harm but it's time that I face it They'll never allow me to change But I never dreamed home would end up where I don't belong I'm movin' on I'm movin' on At last I can see life has been patiently waiting for me And I know there's no guarantees, but I'm not alone There comes a time in everyone's life When all you can see are the years passing by And I have made up my mind that those days are gone I sold what I could and packed what I couldn't Stopped to fill up on my way out of town I've loved like I should but l
Færslur
Ég spurði samkennara mína að því í dag hvort þeir hefðu fengið sölumann í heimsókn í gær. Jú, jú. Svo var ég spurð hvort mér hefði ekki fundist heimsóknin skemmtileg. nei, mér fannst hún afar lítt skemmtileg. ,,Hreytti hann í þig ónotum þegar þú vildir ekki kaupa?" Þetta er víst bara tilfellið með blessaðan manninn. Pantaði bækur og tvo DVD diska frá Amazon 7. september. Sendingin er loksins komin til landsins. Ég er búin að faxa leyfi til Póstsins að hann megi opna pakkann í leit að vörureikningi. (Eins og ég hafi átt eitthvert val, hu.) Hann fannst ekki svo ég þurfti að senda reikning. Ég faxa kreditkortareikninginn minn. Nei, það er ekki nógu gott. Þ.e.a.s. ef eg vil ekki láta tolla allt í topp. Ég forwarda staðfestingunni frá Amazon í tölvupósti. Nei, það er ekki heldur nógu gott. What the bloody fuck! Viljiði bara drulla pakkanum mínum hingað!
Just walk away. Bankað upp á klukkan 10 að kveldi í skítakulda. Sölumaður sem átti one-hit-wonder á níunda áratugnum stendur fyrir utan. ,,Hérna erum við með stóóórkostlegt tilboð fyrir kennara. Úr torfbæjum inn í tækniöld . Bara 3000 á mánuði í átta skipti. Í kaupauka (einhver bók) upp á 15 þúsund. Þetta er bók sem allir kennarar þurfa." Jáhá. Enn ein bókin. Sem bókmenntafræðinemi og seinna sem útskrifaður bókmenntafræðingur hef ég nú fengið ófá stórkostlegu tilboðin. Og akkúrat núna er fjárhagsstaðan ekki góð, nagladekkin bíða, dýrt matvöruverð úti á landi og kennarar bara ekki með þessi stórkostlegu laun sem margir halda. Besides, bókin kemur væntanlega á bókasafn fljótlega ef ég þarf á henni að halda. Þessum sölumanni kemur þetta bara ekki við. Svo ég svara: ,,Nei, takk. Hef ekki áhuga." Sölumaðurinn ofboðslega hneykslaður: ,,Ekki áhuga... Hvað kennir þú?" ,,Ég kenni allt. Ég er sérkennari." Um leið og hann labbar í burtu, yfir sig hneykslaður og nánast sorgmædd
Þar sem ég hef legið í pest, vírusútbrotum og almennum aumingjaskap ákvað ég að gera eitthvað til að auka mér hreysti. Sem sönn íslensk kona þyrfti ég að taka lýsi og sofa í fersku lofti. Kyntir ofnar og lokaðir gluggar væru bara fyrir kveifar og pestargemsa. Mér fannst þetta ekki alveg jafn sniðugt í morgun þegar ég vaknaði í 11 stiga frosti og hafði ekki hina minnstu löngun til að stinga tá undan sæng. Seinni partinn var kennarafundur og á meðan hann var að hefjast þá lagði ég fram formlega kvörtun: Mér hafði ekki verið gerð grein fyrir því í atvinnuviðtalinu í vor að ég mætti eiga von á því að vakna í 11 stiga gaddi. ,,11 stiga frost! Hva! Bíddu þar til það fer í 20 stig." Sem ku vera algengt. Komin í kvörtunarham vildi ég ekki láta slá mig út af laginu og kvartaði undan því að mér hefði ekki heldur verið gerð grein fyrir því að hér gæti veðurhamur orðið slíkur ófært yrði á milli húsa. ,,Ásta mín, þú spurðir ekki." Að mér læðist sá lúmski grunur að á mig hafi verið leikið
Það er svo brjálað félagslíf hérna að ég kemst bara ekki yfir allt og verð að velja og hafna. Kvenfélagsfundur og sameiginleg kirkjukórsæfing sama kvöldið. Ég valdi kirkjukórinn, lofaði mér þangað á undan. Söng millirödd núna og hélt lagi svona þokkalega. Hinar milliraddirnar hjálpuðu mér mikið, sungu í eyrað á mér og útskýrðu nóturnar. Það var bara verulega gaman. Er búin að komast að því að mér finnst mjög gaman að syngja. Verð greinilega að drífa mig að fjárfesta í nöglum. Mér reyndara fólk hefur enga trú á að snjóa leysi fyrr en í vor.
Til hamingju með daginn! Það er vetrarfrí í skólanum í dag (já kennarar eiga ógeðslega gott, frí í lange baner og blabla) svo ég fór til Reykjavíkur um helgina. Klukkan þrjú í dag átti ég pantaðan tíma hjá tannlækni þar sem ég braut upp úr krónísku tönninni einu sinni sem oftar og svo flaug ég klukkan fimm. Ég skrópaði sem sagt á fundinn. Og sé alveg rosalega eftir því! Rosalega er ég ánægð hversu margar konur mættu á fundinn og segir okkur það að þrátt fyrir allt blaður og kjaftæði og feministahatur þá eru konur meðvitaðar og átta sig á stöðunni. Frábært stelpur!
Sunnudagshugvekjan. Einu sinni var gamall prestur úti á landi. Hann bjó við fjörð og var hægt að stytta sér leið yfir fjörðinn þegar var fjara. Einu sinni sem oftar ákveður séra Jón að stytta sér leið yfir fjörðinn. Gallinn var hins vegar sá að séra Jón var orðinn aldurhniginn og hæggengur og byrjaði að flæða að á meðan hann var enn að ganga yfir. Þegar sjórinn var kominn upp að læri kom að bátur og séra Jóni er boðið far. ,,Nei" svarar séra Jón ,,Guð sér um sína" og heldur göngu sinni áfram. Þegar sjórinn er kominn upp að bringuspölum kemur annar bátur og séra Jón innilega hvattur til að þiggja far. ,,Nei" svarar séra Jón aftur ,,Guð sér um sína". Endar með að flæðir alveg að og séra Jón drukknar. Séra Jón fer auðvitað beint til himnríkis og er hleypt inn. Nema hvað að hann er illa pirraður og heimtar viðtal við Guð prontó sem hann fær. Þegar hann kemur fyrir Guð er hann fúll og spyr hvað það eigi eiginlega að þýða að láta dyggan þjón til 50 ára bara drukkna si son
