Nokkrar færslur um framboð.

Ég birti hér nokkrar færslur af Facebook, lítillega uppfærðar.

I. Framboðið sjálft.

Af því að fólk hefur verið að lýsa undrun sinni á þeirri rosalegu frekju og tilætlunarsemi Katrínar Jakobsdóttur að ætla sér að fara beint úr stól forsætisráðherra í forsetastólinn þá finn ég mig til knúna að leggja orð í belg.

Katrín talaði um það opinberlega að hún hafi verið búin að ákveða að hætta í stjórnmálum fyrir næsta kjörtímabil. Kannski talaði hún ekki um það opinberlega fyrr en í forsetaframboðinu en og nú ætla ég bara að segja það beint því það mun koma fram, við erum frænkur og hún var búin að tala um þetta við sína nánustu. Þannig að nei, ég er ekki hlutlaus. Ég veit alveg nákvæmlega hvaðan Katrín kemur.

Katrín sagði líka opinberlega að hún hefði hvatt Guðna Th. til að sitja eitt kjörtímabil til. Það hefði nefnilega verið fullkomin tímasetning. Katrín hefði hætt fyrir næstu þingkosningar sem eru 2025. Þá hefði hún haft þrjú ár til hvíldar og stjórnmálaöldurnar hefði lægt og hún hefði getað boðið sig fram til forseta 2028, 52 ára gömul. Þetta hefði verið fullkomið og með hreinum ólíkindum að Katrín hin alvalda eða skrímsladeild Sjálfstæðisflokksins og við í „sóða-„ og „dauðasveitunum“ gátum ekki þvingað Guðna Th. til að sitja lengur.

En Guðni fékk bara alveg að ráða ráðum sínum sjálfur og ákvað að hætta. Hvað átti Katrín að gera í þeirri stöðu? Og ég ætla ekki að taka undir karlrembulegar fullyrðingar um valdasýki. Né heldur að forsætisráðherra megi ekki bjóða sig fram. Allar fullyrðingar um slíkt eru rangar eins og þjóðhetjan sjálf Ólafur Ragnar Grímsson kom inn á í kosningasjónvarpinu.

Sumir segja að Katrín hefði átt að bíða. Setjum þá sviðsmynd upp: Halla Tómasdóttir hefði verið kosin. Halla er 56 ára á þessu ári, hún getur vel setið næstu 12 ár, jafnvel lengur. Átti Katrín að bíða í 12, 16 eða 20 ár? Eftir 20 ár er Katrín orðin 68 ára. Ef Katrín hefði ekki verið í framboði í þetta skipti og fólk ekki ,,neyðst" til að kjósa taktískt þá hefði Halla Hrund getað unnið. Halla Hrund er 43 ára. Auðveld 20 ár þar.

Þá hefur verið gagnrýnt að hún hafi ekki sagt strax af sér eftir ávarp Guðna Th. og hafið forsetaframboðið. Tilkynning Guðna kom öllum á óvart og þá átti Katrín eftir að hugsa málið og ræða það við fjölskylduna sína. Þá var lokafrestur til að bjóða sig fram klukkan 12:00 þann 26. apríl. Katrín var búin að tilkynna framboð sitt vel innan þess ramma.

Katrín hefði getað boðið sig fram gegn sitjandi forseta eftir 4 ár. Er það samt? Hvernig hefði það litið út? Það er hefð fyrir því að sitjandi forseti sitji eins lengi og hann vill. Ástþór hefur að vísu neitað að samþykkja þá hefð en sitjandi forseta hefur aldrei verið skákað.

Mér finnst það alveg augljóst að fyrst Katrín vildi láta á þetta reyna þá var tíminn núna. Persónulega hefði ég viljað hafa hana áfram í stjórnmálunum en ég virði það að hún sé orðin þreytt.

 

II. Orðræðan

(Vinsamlegast athugið! Í þessari færslu er beitt kaldhæðni. Fyrir þau sem ekki vita hvað það er má sjá útskýringu hér.)

Eitt af því sem gekk linnulítið um netheima og gerir enn er sú fullyrðing að Katrín Jakobsdóttir hefði látið „gabba sig“ til að gefa eftir forsætisráðherrastólinn og fara í framboð til forseta. Af því að henni hefði verið „lofaður“ forsetastóllinn.

Ah, gamla, góða kvenfyrirlitningin aftur og enn.

Svona orðræða hefur linnulítið verið í gangi frá því að Katrín kom fram á sjónarsviðið. Iðulega kölluð „Kata litla“ sem er að sjálfsögðu til þess ætlað að gera lítið úr henni. Fyrst í stað var talað um að Steingrímur J. stjórnaði henni á bak við tjöldin og nú í seinni tíð að Bjarni Ben stjórnaði.

Af því að auðvitað getur kona ekki stjórnað sér sjálf, hvað þá öðrum. (Fyrir utan þegar hún er alvalda og stjórnar t.d. allri fjölmiðlaumræðu.)

Katrín hefur verið í stjórnmálum í meira en tuttugu ár. Hún hefur setið á Alþingi í sautján ár, var menntamálaráðherra i fjögur ár og forsætisráðherra sl. sjö ár. Varaformaður VG í tíu ár og formaður sl. ellefu ár. Auðvitað, auðvitað, veit þessi kona nákvæmlega ekkert um það hvernig lýðræðið virkar. Auðvitað gleypir hún það bara hrátt þegar henni er „lofaður“ forsetastóllinn af því auðvitað ber hún ekkert skynbragð á það að fyrst þurfi að fara fram kosningar. Á sl. tuttugu árum hafa nefnilega bara farið fram sex Alþingiskosningar þar sem VG hefur gengið misvel.

Og af því að hún er bara svona lítil kona þá getur Bjarni Ben auðvitað, auðvitað, bara gabbað hana og snúið í hringi alveg eins og honum hentar.

En stundum er líka talað um það hvað hún er vel menntuð, og tilheyrir þá einhverri neikvæðri elítu. Það náttúrulega ber Háskóla Íslands ekki gott vitni að svona rosalega einföld og vitlaus kona skuli fara svona auðveldlega í gegnum hann.

Nei, Katrín Jakobsdóttir tekur sínar ákvarðanir sjálf. Hún er bæði vel menntuð og vel gefin og veit að sjálfsögðu hvernig lýðræðið virkar á Íslandi.

PS.

Ég vona að ég sé ekki að „hijacka“ einhverjum orðum úr femínismanum í færslu um þessa voðalegu konu sem EKKERT, nákvæmlega EKKERT hefur gert fyrir konur á Íslandi. Eða þannig.

                                                Guði sé lof að þessi framúrskarandi femínisti vann!

III. Orð

Núna langar mig að tala um fyrirbærið -orð-.

Í forsetaþætti Heimildarinnar sagði Baldur Þórhallsson að haft hefði verið samband við „okkur“ úr „herbúðum Katrínar“ og hann beðinn um, jafnvel þrýst á hann að draga framboð sitt til baka.

Ég vil taka það strax fram að ég mun ekki væna Baldur um lygar. Hefði Katrín ekki boðið sig fram þá hefði ég verið í miklum vandræðum með atkvæðið mitt því mig langaði að fá konu í embættið en mig langaði líka mjög mikið að kjósa Baldur.

Það hefur aldrei komið skýrt fram hvaða mengi þetta „okkur“ spannar og því síður hugtakið „herbúðir Katrínar.“ Það er kannski vert að taka fram að Katrín varð undrandi á þessum fréttum og ekki var hún leikkonan í hópnum.

Baldur sagði sem sagt ekki í þættinum að það hefði verið talað við hann beint. Það var talað við „okkur.“ Það má því leiða að því líkum að einhver í „herbúðum Katrínar“ hafi talað við einhvern í „herbúðum“ hans.

Við tökum eftir að hann talar ekki um „kosningateymi“ né „kosningastjóra“. „Herbúðir“ er ansi vítt hugtak. Ég ætla að leyfa mér að halda því fram að „herbúðir“ spanni ekki bara kosningastjóra og kosningateymi heldur einnig dygga stuðningsmenn. Ég var yfirlýstur stuðningsmaður Katrínar og hef því þá væntanlega verið í hennar „herbúðum“. Mér er það bæði ljúft og skylt að taka það fram að ég hafði ekki samband við „herbúðir“ Baldurs og fór fram á að hann drægi framboð sitt til baka.

Reyndar sýndist mér að honum fyndist meira úr þessu gert en var ætlun hans. Mér gæti skjátlast.

Þegar fólk setur fram svona alvarlega fullyrðingu, mætti jafnvel segja ásökun, þá þarf að rökstyðja hana. Það verður að koma fram hver það var sem hafði samband og við hvern. Ef það kemur ekki fram þá eru þetta bara dylgjur.

Það var seinna gengið á Baldur og hann beðinn um nöfn og þá sagði hann að þetta hefði verið einkasamtal og ekki eðlilegt að nefna nöfn. Hann hefði verið að ræða þetta „almennt.“ Það má spyrja hversu eðlilegt það sé að varpa fram ásökunum byggðum á einkasamtölum opinberlega. Ég held nefnilega að Baldur hafi hlaupið á sig þarna og var svo að reyna að draga í land.

Það getur alveg verið að einhver úr „herbúðum Katrínar“ , ekki samt ég, hafi haft samband við einhvern í „herbúðum Baldurs“ og lagt það til að Baldur hætti við framboðið. Kannski var það í einkasamtali yfir kaffibolla eða jafnvel inni á bar. En þetta var enginn þungavigtaraðili í kosningateymi Katrínar.

Sú fullyrðing hefur verið sett fram að Baldur hafi sagt hinum frambjóðendunum hver þetta var. Sé það rétt og hafi þetta verið einhver þungavigtaraðili í „herbúðum Katrínar“ þá væri Steinunn Ólína búin að segja okkur hver þetta var.

Á meðan þetta er eitthvað almennt einkasamtal ónefndra aðila þá er þetta því miður bara dylgjur.