Æviveginn arkar hrund,
ellin handan bíður.
Langt í hennar lokastund
Lofar aldur þýður.
Lífið allt hið ljúfast er.
Lægðir þó á köflum.
Veginn stundum skrattinn sker,
skakar illum öflum.
Tröllum birginn bauð og hló.
Barðist eins og fjárinn.
Litlar skeinur skapar þó,
skreppa fram þá tárin.
Allt í einu skrugguský.
Skelfur allt af ótta.
Tættur vegur, drulludý.
Dregið fyrir flótta.
Fellur kona´á fætur sér,
finnur kaldan náinn.
Undir kufli beinin ber.
Blikar nótt á ljáinn.
Skekur skelfing líf og sál,
skuggar fylla hjarta.
Vona’ og drauma brennur bál,
beiskum tárum skarta.
Móðir óttast, örvingluð.
Allar bænir biður:
“Leyfðu mér að lifa, guð
Ljóstu meinsemd niður.”
Færsla Lögreglunnar á Norðurlandi eystra
Það mun mér hæfara fólk fjalla um þessa færslu Lögreglunnar á Norðurlandi eystra en það eru nokkrir hlutir í þessu sem mig sem almennur áhor...
-
Ég birti hér nokkrar færslur af Facebook, lítillega uppfærðar. I. Framboðið sjálft. Af því að fólk hefur verið að lýsa undrun sinni á þeir... -
Fyrir nokkrum árum síðan setti ég fyrirspurn inn á Turn-it-in grúppu á Facebook. Turn-it-in er forrit sem við kennarar notum til að sjá hv...
-
Ágæti Ingi Freyr. Ég las pistil þinn Það sem við tölum um þegar við tölum um mafíósa í Skagafirði sem birtist á vef Stundarinnar nýlega...
