Litla prinsessan

I

Einu sinni voru kóngur og drottning í ríki sínu.  Reyndar var ríkið bara einn gamall kastali, heldur í niðurníslu, en ríki engu að síður. Þau áttu sér fimm börn, fjórar stúlkur og einn pilt.

Þar sem smákonungsdómur hafði verið niðurlagður þurftu konungurinn og drottningin að vinna fyrir sér. Þau ræktuðu blóm og kanínur og hjálpuðu börnin til framan af. Nema litla prinsessan. Litla prinsessa var hvorki yngst né minnst en hún var með svo slæmt mígreni að hún átti mjög erfitt með að vinna. Hún var því hálfgert súkkulaði í Hinu konunglega fjölskyldufyrirtæki og því kölluð litla prinsessa. Því skal ekki neitað að ákveðin beiskja bjó líka að baki nafngiftinni, hin systkinin voru andstyggðar smásálir og vildu meina að litla prinsessa hefði alltaf heilsu til að sinna hugðarefnum sínum og skemmtunum.

Þar kom að að kóngurinn og drottningin urðu gömul og þreytt. Þá kom upp úr dúrnum að prinsinn hafði hvorki áhuga á blóma- né kanínurækt og miðdóttirin ekki heldur. Hinar systurnar tvær, þessar andstyggilegustu, vildu hins vegar gína yfir Hinu konunglega fjölskyldufyrirtæki. Litla prinsessa sá að hún yrði að verja arfleifð foreldra sinna og ákvað að vera með. Hún fullyrti að hún yrði duglegri að vinna ef hún ynni í sínu eigin fyrirtæki en væri ekki undir öðrum. Fjölskyldan ræddi þetta fram og aftur og var að lokum ákveðið að leyfa litlu prinsessu að vera með. Fjölskyldan vildi meina að hún gæti aldrei nokkurn tíma staðið á eigin fótum hvort sem væri og engan prins var að sjá. Gamli kóngurinn og drottningin og systkinin tvö gáfu því systrunum þremur HKF með því skilyrði að því yrði haldið við og rekið áfram. Játtu þær því allar.

II

Líður nú tíminn en litla prinsessa vinnur heldur minna ef eitthvað er. Áhugamál og skemmtanir njóta heilsu hennar en vinnan síður. Skiljanlega, hinar systurnar tvær eru svo leiðinlegar alltaf hreint og gerðu alls konar kröfur. Litla prinsessa vildi vinna með fallegu blómin en ekki þrífa kanínubúrin, hún fékk svo slæmt mígreni af því. En fyrst hún ætti líka að vinna leiðinlegu vinnuna þá fannst henni eðlilegt að hún fengi hærra kaup. Vondu systurnar fullyrtu að hún væri á hæsta tímakaupinu, eins og hún gæti eitthvað gert að því að hún væri með mígreni og gæti ekki mætt á hverjum degi í vinnuna né unnið allan daginn. Svo bættu þær glottandi við „Fool me once, shame on you, fool me twice, shame on me.“

Það var svo erfitt að vinna með systrunum og andrúmsloftið var svo erfitt að nú tók litla prinsessa upp á því að hverfa langtímum saman. Hún var búin að ná sér í sykurpabba sem vildi allt fyrir hana gera og skildi hvað hún þurfti að þola. Helgarfrí teygði sig í tvær vikur. Hún sást ekki á háannatímum, hvorki mæðra- né feðradag. Gott á þessar ömurlegu systur, þær skyldu fá að sjá hversu mikið munaði um hana.

Einn daginn tilkynnti litla prinsessa að hún væri hætt og farin, hún ætlaði að búa með sykurpabbanum. Systurkvikindin urðu bara guðs lifandi fegin. Fullyrtu að nú gætu þau aftur fengið fólk í heimsókn því litla prinsessa væri nefnilega svo öfundsjúk út í börn að hún hrekkti þau og hræddi sem varð til þess að fáir komu í heimsókn í gamla kastalann. Nei, það voru engin takmörk fyrir skepnuskapnum.

III

Þegar litla prinsessa fór að búa með sykurpabba átti sér stað stórkostlegt karftaverk: Hún fékk heilsuna aftur! Skyndilega gat hún unnið eins og hestur, hvaða erfiðisvinnu sem var, heilu og hálfu sólarhringana ef því var að skipta. En auðvitað gátu vondu systurnar ekki glaðst yfir því. Nei, þeim fannst þarna vera komin staðfesting þess að litla prinsessa hefði ekki verið jafnveik og hún vildi vera láta og hefði leikið á þær og nánast alla í kringum sig. Þær gátu auðvitað ekki skilið að það að losna undan þrúgandi áhrifum þeirra var kraftaverkið. Já, og sykurpabbi ætlaði víst ekki að borga alveg allt, alltaf...

Fyrst þessar ömurlegu systur gátu hvorki glaðst með litlu prinsessu né skilið að hún hefði unnið miklu meira í HKF en þær héldu, já hún hafði hreinlega unnið alla vinnuna þá ákvað hún að hefna sín grimmilega. Hún ákvað að taka af þeim HKF. Hún átti sinn hlut og þær skyldu fá að borga hana út með blóði, svita og tárum. Nei, litla prinsessa var ekkert fífl.

To be continued...

http://palifiagirl.deviantart.com/

All characters and events depicted in this story are entirely fictitious. Any similarity to actual events or persons, living or dead, is purely coincidental.

Ruslapeningar

Nýverið var lögð fram fjárhagsáætlun Þingeyjarsveitar fyrir árin 2017-2020. Allt virðist vera í lukkunnar velstandi. Þá mætti sveitarstjórinn okkar í viðtal þann 20. júlí síðastliðinn til að fagna opinberlega öllum milljónunum sem eru þegar byrjaðar að rúlla niður af Þeistarreykjum í sveitarsjóð.
Þess vegna kemur á óvart að um hækkanir í gjaldskrá er að ræða. Sérstaklega kemur á óvart hækkun sorphirðugjalds um 15%. Sorphirðugjald var einnig hækkað á síðasta ári um 10%

Það lofaði mér því svo sem engin/n að sorphirðugjaldið myndi standa í stað hvað þá að mér dytti nokkurn tíma í hug að það myndi lækka, guð forði okkur frá svoleiðis vitleysu. Ég er líka mjög ánægð með umhverfisþáttinn og flokka með gleði í hjarta. True story.

Hins vegar veit ég að Brennslan á Húsavík var skelfilega dýr og því kannski ekki alveg út í hött að halda að sorphirðan myndi ekki hækka. Þá var talað um að meðaltal sorpmagns hvers íbúa í Þingeyjarsveit væri talsvert yfir landsmeðaltali* og flokkunin ætti að spyrna við því umframmagni. Aðallega auðvitað vegna þess að við höldum að íbúar annarra sveitarfélaga hafi verið að lauma í gámana okkar. Þá áttum við að njóta "samlegðaráhrifa" vegna samstarfs við Skútustaðahrepp. En þetta gengur sem sagt ekki betur en það að sorphirðugjaldið hækkar árlega. Eða það verð ég að ímynda mér, ekki gefur sveitarstjórnin neinar skýringar frekar en fyrri daginn. Og ekki er neinn héraðsmiðill hér lengur sem veitir valdhöfum aðhald.

Það er svo sem ekkert nýtt að íbúar fái ekki að njóta ágóða gæða né heppni sveitarfélagsins eins og við fengum að sjá á ljósleiðaratengingunni sem mun kosta sveitarfélagið mest lítið. En það er nú gott að meirihlutinn haldi fast um peninga sveitarfélagsins svo útvaldir geti notið þeirra. Og þau sjálf, auðvitað.

*Byggist á minni. Finn ekki skriflegar heimildir fyrir þessu.