Aint It Funny
It seemed to be like the perfect thing for you and me
It's so ironic you're what I had pictured you to be
But there are facts in our lives
We can never change
Just tell me that you understand and you feel the same
This perfect romance that I've created in my mind
I'd live a thousand lives
Each one with you right by my side
But yet we find ourselves in a less than perfect circumstance
And so it seems like we'll never have the chance
Ain't it funny how some feelings you just can't deny
And you can't move on even though you try
Ain't it strange when your feeling things you shouldn't feel
Oh, I wish this could be real
Ain't it funny how a moment could just change your life
And you don't want to face what's wrong or right
Ain't it strange how fate can play a part
In the story of your heart
Sometimes I think that a true love can never be
I just believe that somehow it wasn't meant for me
L
Færslur
Sýnir færslur frá september 19, 2004
- Fá tengil
- Tölvupóstur
- Önnur forrit
Mætti galvösk í Verkfallsmiðstöðina í dag. Tókst samt ekki að troða mér í sjónvarpið. Þegar ég fékk þær fréttir að viðræðum hefði verið frestað um viku þá fékk eg löngun til að setjast upp í bíl og keyra af stað. Bara eitthvað. Athuga hvort farandverkamennska sé enn til. ,,Slagsmál, ríðingar, fyllerí. Hálf London horfir á." Efast um að ég geri eitthvað í því en lét engu að síður smyrja bílinn. Just in case.
Hitti gamla skólasystur og við spjölluðum mikið um hvað það væri gott að búa annars staðar en á Íslandi. Aðallega vegna þess að enn ein skólasystirin er að flytja úr landi. Sú kom svo í kaffi seinna um daginn til að kveðja. Ég er að hugsa um að flytja úr landi. Las einhvers staðar að það vantaði kennara í Englandi. Ég sé ensk sveitaþorp í rómantísku ljósi. Það heldur ekkert í mig hér. Svo gæti ég náttúrulega líka verið að fá verkfallsþunglyndið. Sjaldan er ein báran stök.
- Fá tengil
- Tölvupóstur
- Önnur forrit
Fyrsti í verkfalli.
Ég er dálítið eirðaslaus og veit ekki alveg hvað ég á af mér að gera. Skil ekki af hverju viðræðum var frestað alveg fram á fimmtudag, hefði haldið að nú myndi fólk sitja við. En launanenfdin hafnaði tilboði kennara svo mér sýnist á öllu að það sé ljóst hvað er í gangi. það á að svelta okkur til hlýðni og tæma verkfallssjóðinn. Ég er ekki til í langt verkfall. Ég nýt þeirra forréttinda að geta lagst upp á fjölskylduna mína svo ég þarf ekki að hafa miklar fjárhagsáhyggjur. En ég er umjónakennari í 10. bekk og vil að krökkunum mínum gangi vel. Efast ekki um að þau klári sig alveg en það er samt óþarfi að gera þetta erfiðara heldur en það þarf að vera.
Farin að þrífa.