Ég er að horfa á hið konunglega brúðkaup með öðru auganu. Mikið óskaplega eru þetta fínir bílar og vel bónaðir. Ég horfði á jarðarför Díönu um árið og hágrét for some reason. En ég tók einmitt eftir því inn á illi ekkasoganna hvað bílarnir voru flottir og sérstaklega vel bónaðir. Hvernig nær maður svona flottum gljáa á bílana?
Ég hef alltaf verið sucker fyrir því þegar ástin sigrar svo ég hef ekkert á móti þessu brúðkaupi. Mér finnst bara sorglegt vegna einhverra siða og reglna og forpokaðra þjóðfélagsmeininga (já, forpokaðar þjóðfélagsmeiningar sem koma í veg fyrir hamingju fólks fara í taugarnar á mér) þá gátu þau ekki giftst strax og Díönu greyinu var fórnað á altari undaneldis. Hrikalega leiðinlegt að hún skyldi lenda í þessu slysi og deyja langt fyrir aldur fram. En það má kannski líta á það sem poetic justice að Vilhjálmur sonur hennar og verðandi konungur er alveg lifandi eftirmynd hennar.
Jee, ætli að ég sé að verða kóngasnobb eins og mamma?

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir