Vinsamlegast ekki drepa manninn minn.

Við fjölskyldan búum í Köldukinn í Þingeyjarsveit. Þetta er dreifbýli svo vegalengdir eru talsvert langar. Þess vegna var það talsverð gleði þegar strætó hóf reglulegar áætlanaferðir hér í sveitinni.
Það er auðvitað ekki allt fullkomið. Tímataflan er heldur leiðinleg, ég get t.d. ekki nýtt mér strætóinn til að komast í vinnu. Strætóinn er iðulega tómur en þetta eru stórir vagnar svo fyrirtækið er rekið með talsverðu tapi.
Það sem er hins vegar verst er ökulag sumra bílstjóranna.
Maðurinn minn fer með börnin okkar á hverjum morgni í leikskólann. Í morgun var strætóbílstjórinn næstum búinn að þvinga hann út af veginum þegar hann var á heimleið. (Börnin sem betur fer ekki í bílnum.) Strætóinn ekur á milli 90-100 km/kl. Maðurinn minn keyrir augljóslega ekki nógu hratt svo strætó fór fram úr. Það ætti í sjálfu sér að vera allt í lagi, það er nú ekki mikið umferðaröngþveiti hér í sveitinni. Nema hvað að bilstjórinn heldur að það sé nóg að frampartur vagnsins sé kominn fram úr fólksbílnum og þá geti hann byrjað að sveigja aftur inn á hægri vegarhelming. Það nægir ekki. Vagninn er talsvert langur. Þannig að strætó byrjar að hrekja manninn minn út af veginum og mátti litlu muna að illa færi.
Því miður er þetta ekki einangraður atburður, þetta gerist ítrekað.
Ég veit ekki hvort þetta sé alltaf sami bílstjórinn eða hvort þeir séu nokkrir en viljið þið í guðs bænum fara varlega.

Gott fyrir alla að fara varlega.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »