Oh, það er alltaf svo gaman að verða vitni að því hvað jafnréttið er komið langt, eða þannig. Var að horfa á Kastljós þar sem smástrákarnir voru að tala við tvær Framsóknarkonur sem voru að hvetja þingflokkinn sinn til að setja ekki konu af sem ráðherra. Strákarnir margspurðu að því hvort það væri ekki rétt að hæfileikar ættu að ráða og hvort það væri ekki vafasamt að láta kynferði sitja í fyrirrúmi. Jú, auðvitað er það slæmt að það sé kynferðið sem sitji í fyrirrúmi en málið er bara að þannig er það búið að vera í aldaraðir í þágu karla! Og persónulega finnst mér bara allt í lagi að kynferði sitji í fyrirrúmi í þágu kvenna í nokkur ár.
Svo kemur hjá strákunum að tilfellið sé að það sé erfitt að fá ungar konur til að taka þátt í stjórnmálum. Oh, dahhh... Af hverju ætli að það sé? Kannski vegna þess að ungar konur sjá að konur komast lítt sem ekkert áfram? Af því að það vantar fyrirmyndir? Af því að það er komið ömurlega fram við konur? Það er næsta víst að karl hefði aldrei nokkurn tíma fengið þá útreið í fjölmiðlum eins og t.d. Ingibjörg Pálmadóttir fékk. Og er arftaki hennar þó hálfgerður þumbi. Ég segi nú bara eins og Guðni rektor vinur minn hér í denn: Think! Use the bean!