Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
   While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
"'Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door-
                 Only this, and nothing more."

Edgar Allan Poe

Alveg þrusugóður hann Eddi , vinur minn. Vinsamlegast takið eftir miðríminu. 18 erindi með enda- og miðrími og flæðið hikstar aldrei.
Fann þetta í flutningi Cristopher Walken og James Earl Jones ásamt Simpson fjölskyldunni. Báðar útgáfurnar flottar þó önnur hafi verið mun dramatískari.

Kolfinna hin klikkaða fór upp á Dýraspítala í dag þar sem ,,einhver" hafði bitið hana í loppuna og hún var komin með sýkingu. Ég vona að það hafi verið Snotra. Kolfinna vílaði það nú samt ekki fyrir sér að ráðast á og hlaupa á eftir Snotru á þremur jafnfljótum bara af því að hún sá hana. Urraði og hvæsti á alla sem reyndu að skoða loppuna. Hún þarf klárlega einhverja atferlismótun.

Ummæli

  1. Edgar Allan Poe, rokkar feitt (er ekki ennþá í tísku að segja það?)

    Það er nú heldur betur líf og fjör í kringum þessar kisur þínar og alltaf gaman að fá nýjar sögur.

    SvaraEyða

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir