Vorum að fá vondar fréttir af Jósefínu. Krabbameinið er komið á fulla fart aftur og spurningin er hvort við viljum setja hana í stóra aðgerð upp á von og óvon fyrir nokkra mánuði eða láta svæfa hana mjög fljótlega. Öll rök og skynsemi mæla með seinni kostinum. Ég verð að viðurkenna að mér finnst þetta óskaplega sárt.

Ummæli

  1. Æ, hvað ég skil þig. Hef aldrei staðið frammi fyrir þessu vali, en hef misst kött af slysförum og það var sárt. Innilegar samúðarkveðjur. :(

    SvaraEyða
  2. Þessi athugasemd hefur verið fjarlægð af stjórnanda bloggs.

    SvaraEyða
  3. Æ...litla skinnið. Það er svo erfitt að horfa upp á kisuna sína svona fárveika. Ég finn svo til með þér - mínar innilegustu samúðarkveðjur.

    SvaraEyða
  4. Sem einlægur kattavinur og kattaeigandi þá finn ég til með kisu og þér. Og sendi mínar samúðarkveðjur. Ég hef ekki þurft að standa frammi fyrir slíku vali og satt að segja kvíði því mikið þegar einhver kisa minna hverfur á braut. :o(

    SvaraEyða
  5. Þetta þykja mér sorglegar fréttir. Það er erfitt að sjá á eftir kisunni sinni og sérstaklega við svona aðstæður. Samúðarkveðjur frá kisuvini.

    SvaraEyða

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir