Það viðurkennist formlega hér og nú: Ég hef gefist upp. Þrátt fyrir að hafa svarið þess dýran eið að láta aldrei nudda á mer rassinn þá hef ég gefist upp. Ég er lika búin að vera með þennan verk ansi lengi. Ég sumsé gafst upp og pantaði tíma hjá lækni. Timinn var í dag og ég tilkynnti lækninum formlega að yfirlýst markmið mitt með heimsókinni væri að væla út sjúkraþjálfun. Hann var voða ánægður að heyra það, sjúklingar eiga víst stundum efitt með að koma út sér hvað þeir vilja. Þetta var voða næs læknir. Það er að vísu talsverð bið í sjúkraþjálfun en hann skrifaði upp a töflur fyrir mig. Ég hef fengið Voltaren Rapid við þessu áður en þótt þær slægju a verkinn þá kom hann bara aftur þegar þær voru búnar. Þessi læknir lét mig fá einhverjar aðrar svo ég prófa að éta þær. Það er enginn rauður þríhyrningur á þeim svo þær hljóta að vera meinlausar. En alla vega, rassinn minn er kominn á biðlista í sjúkraþjálfun.

Ummæli

  1. Ég vona að sjúkraþjálfarinn verði mjúkhent(ur) og góð(ur) við þig. Minn sjúkraþjálfari er svo vondur við mig að mig er farið að hlakka til þess að heimsækja tannlækninn! :)

    SvaraEyða

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir