Samtalsskert Samstaða

Aðalsteinn Már Þorsteinsson skrifar eina grein til á 641.is í dag. Ég dáist að elju og staðfestu Aðalsteins þótt ég hafi ýmsar aðrar meiningar um mótmæli og málflutning hans og annarra andstöðumanna.
Um þetta gæti ég sagt og skrifað ýmislegt. Ég hef hins vegar engan áhuga á því að vinna skítverkin fyrir Samstöðu. En það er efni þessa pistils: Af hverju heyrist ekkert í Samstöðu né fulltrúum hennar?
Samstaða sagði nefnilega í einu af nokkrum kosningaplöggum sínum:

Samstaða vill gott samstarf við íbúa sveitarfélagsins, auka enn frekar samræður við þá m.a.* með íbúafundum og föstum viðtalstímum kjörinna fulltrúa.(...)
Samstaða leggur áherslu á gott upplýsingaflæði og gegnsæi í stjórnsýslu. Með góðu samstarfi við íbúa gerum við gott sveitarfélag betra.

*Meðal annars, takið eftir, ekki einungis.

Núna er hluti sveitarfélagsins mjög óánægður með ákvörðun meirihlutans og það heyrist ekki bofs. Hvar er samræðan? Hvar er góða samstarfið?
Nú skil ég það vel að þetta er vandrataður vegur. Fólk tjáir sig á samfélagsmiðlum og lætur ýmislegt flakka. Ég er ekki að fara fram á að sveitarstjórn sitji sveitt við og svari á samfélagsmiðlum. Makar og bræður sinna því ágætlega. (Einn sveitarstjórnarfulltrúinn svaraði líka einu sinni og skaut sig mjög meinlega í fótinn.)
En e.k. samtal hlýtur að geta átt sér stað. Hvort sem það er með greinaskrifum, opnum spjallþráðum eða fleiri íbúafundum. Í nafni framboðsins eða einstakra fulltrúa.
Þá bendir Aðalsteinn á það í grein sinni að það sé mjög undarlegt hversu sammála allir fulltrúarnir alltaf eru en skv. 25. grein sveitarstjórnarlaga ber sveitarstjórnarfulltrúum aðeins að fara eftir lögum og eigin sannfæringu.  
Ég verð að taka undir þetta. Ég nenni ekki að fletta í gegnum allar fundargerðirnar en ég er 99% viss  að kjörtímabilið 2010-2014 voru fulltrúar Samstöðu alltaf einróma í atkvæðagreiðslu. Það hlýtur að teljast mikið samlyndi.
Ég trúi því nú samt ekki að Samstaða krefjist slíkrar hollustu af fulltrúum sínum né meini þeim að tjá sig. Enda væri slíkt ekki mjög lýðræðislegt.


Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »