Typpamyndir

Ég lenti í þeim ósköpum í gær að heyra viðtalið við Óttar Guðmundsson um typpamyndirnar í beinni. Það er búið að svara hinni skelfilegu fullyrðingu sök fórnarlamba hrellikláms annars staðar og betur en ég get. 

Hins vegar minnti viðtalið mig á hugrenningar sem ég hafði fyrir um ári síðan þegar Free the Nipple gjörningnum var nýlokið og ég las erlenda grein um þann stórmerkilega sið margra karlmanna að senda konum typpamyndir af sér.

Biðst afsökunar á fitufordómunum
sem þessi mynd endurspeglar.

Það sem mér fannst merkilegt var að á sama tíma og konur upplifa það sem skömm að birtar séu nektarmyndir af þeim og eru að berjast gegn því þá eru karlmenn að taka og birta myndir af sér alveg óbeðnir. Já, ég set þetta undir sama hatt því yfirleitt hafa stúlkurnar tekið myndirnar sjálfar og sent þær alveg eins og strákarnir. Það sem gerist hins vegar er að sumir strákar deila myndunum eða setja þær á hefndarklámsíður. Stúlkur gera það síður við typpamyndirnar.

Það sem mér þótti merkilegt var þessi ofboðslegi munur á sjálfsöryggi kynjanna í skinni sínu. Stúlkurnar upplifa það sem skömm að líkami þeirra birtist nakinn á meðan sumir piltanna gera sér far um að senda myndir af sínu heilagasta sem víðast. 

Bara þetta finnst mér segja okkur ótrúlega margt um stöðu kynjanna og hefði viljað sjá kannað nánar og á talsvert faglegri hátt en þetta viðtal í gær.

Nýverið gluggaði ég í bók Óttars Hetjur og hugarvíl. Ég varð fyrir talsverðum vonbrigðum með greiningar geðlæknisins, karlarnir voru flestir siðblindir og konurnar með jaðarpersónuleikaröskun. Engin tilraun var gerð til að taka tillit til þeirrar menningar sem þessar sögupersónur áttu að hrærast í. Ef heiður fjölskyldunnar er ofar öllu þá er sá einstaklingur sem sinnir ekki hefndarskyldunni í slíku samfélagi aumingi. Ef hann sinnir henni þá er hann siðblindur að mati Óttars. Frekar klént, verð ég að segja.

Eitthvað virðist Óttar karlinn eiga erfitt með að átta sig á tíma og tímabilum því í gær vitnaði hann stöðugt í kynlífsbók Krafft-Ebing frá 1886 sem hlýtur að mega teljast úrelt. Óttari var tíðrætt um "öðruvísi kynlífshegðun eða svokallaðar pervertasjónir." Eiginlega þætti mér gaman að vita hvað nákvæmlega flokkaðist undir eðlilegt kynlíf í huga geðlæknisins ef svona ótrúlega margt flokkast undir pervertasjónir en  það er önnur saga

.

Óttar er sannfærður um að það að senda typpamynd sé á pari við sýniþörf eða gamla flassarann. Ok, nú er ég enginn Krafft-Ebing né Óttar en ég er nokkuð viss um að kikkið sem flassarinn fékk var við sjokkviðbrögðin sem hann fékk. Nú er ég ekki að afsaka typpamyndirnar en yfirleitt eru þær sendar til stúlkna sem typpalingurinn hefur áhuga á. Sumir þeirra halda raunverulega að konan vilji myndina. Aftur, ekki að afsaka þetta, en ég held að þetta snúist að mörgu leyti um fyrrnefnda staðreynd að karlmenn eru miklu sáttari við sig og útlit sitt en konur og dettur ekki í hug að það sé eitthvað ógeðfellt við líkama þeirra. Margir karlar skilja ekki þá veröld sem konur búa í og skilja ekki að konur upplifi typpamyndina þeirra sem ofbeldi.

Sem færir mig að næsta atriði sem truflar mig en það er sú fullvissa læknisins að limurinn, eða tillinn eins og hann vildi nefna hann, sé ógnandi, að hann einn og sér sé einhvers konar táknmynd vopns. Það var alveg ljóst í hans huga að þegar konur sáu óumbeðna mynd af karlmannslim þá væri konan að taka þátt í ofbeldiskynlífi. Ég ætla ekki út í hugtakaskýringar en ég er þess fullviss að fyrirbærið ofbeldiskynlíf sé ekki til. 

Leyfið mér að útskýra þetta með vopnið betur. Myndi einhverjum detta það í hug að óumbeðin mynd af brjóstum eða píku sé ógnandi? (Svona ef út í það er farið; hefur einhverjum dottið í hug að allar þessar beru konur út um allt séu flassarar?) 

Kynlíf er frábært svo í rauninni ætti limurinn að tákna unað en ekki ógn. Hins vegar er það þannig að t.d. bannmerkingar í bíó eru strangari ef limur sést á tjaldinu. (Var það alla vega hér í denn.) Þá er einhverra hluta vegna allt í lagi að flagga berum konum stöðugt en guð forði okkur frá því að ber karlmaður sjáist einhvers staðar. Kannski skýrir það af hverju karlmenn eru svona ánægðir með sig en konur óánægðar, það eru ekki nándar nærri sömu útlitskröfur í almannarýminu til karla og kvenna. Það kvað svo rammt að þessum heilaþvotti að ég hef heyrt fleiri en eina fullorðna konu og fleiri en tvær fullyrða að kvenlíkaminn séu miklu fallegri en karllíkaminn. Really?! (Þarf víst ekki eldri konur til 😩 )

Það er í rauninni afar sorglegt að við séum á þeim stað enn í dag að kynferðislega virk kona sé eftirsóknarverð en kynferðislega virkur karlmaður ógnandi. En auðvitað er það vegna valdamisræmisins sem enn gætir á milli kynjanna. Limurinn sjálfur er ekki ógnandi, karlmaðurinn sjálfur er hvorki ljótur né ógnandi. Vald karlmannsins í heiminum, sem grundvallast á líkamlegum styrk hans, er hins vegar ógnandi.