Mætti galvösk í Verkfallsmiðstöðina í dag. Tókst samt ekki að troða mér í sjónvarpið. Þegar ég fékk þær fréttir að viðræðum hefði verið frestað um viku þá fékk eg löngun til að setjast upp í bíl og keyra af stað. Bara eitthvað. Athuga hvort farandverkamennska sé enn til. ,,Slagsmál, ríðingar, fyllerí. Hálf London horfir á." Efast um að ég geri eitthvað í því en lét engu að síður smyrja bílinn. Just in case.
Hitti gamla skólasystur og við spjölluðum mikið um hvað það væri gott að búa annars staðar en á Íslandi. Aðallega vegna þess að enn ein skólasystirin er að flytja úr landi. Sú kom svo í kaffi seinna um daginn til að kveðja. Ég er að hugsa um að flytja úr landi. Las einhvers staðar að það vantaði kennara í Englandi. Ég sé ensk sveitaþorp í rómantísku ljósi. Það heldur ekkert í mig hér. Svo gæti ég náttúrulega líka verið að fá verkfallsþunglyndið. Sjaldan er ein báran stök.