Mætti á kennararáðsfund áðan þar sem var verið að ræða ýmislegt. Allt í einu gríp ég mig í því að ég er að ræða fjálglega næstu ár og hvað væri gaman að gera og hverju að breyta. Það er greinilegt að ég hef tekið þá ákvörðun í hjarta mínu að segja ekki upp. Enda er hjarta mitt fáránlega trygglynt en það er önnur saga.
Ætli það sé þá ekki best að demba sér í baráttuna og reyna að leggja eitthvað af mörkum.
Færsla Lögreglunnar á Norðurlandi eystra
Það mun mér hæfara fólk fjalla um þessa færslu Lögreglunnar á Norðurlandi eystra en það eru nokkrir hlutir í þessu sem mig sem almennur áhor...
-
Fyrir nokkrum árum síðan setti ég fyrirspurn inn á Turn-it-in grúppu á Facebook. Turn-it-in er forrit sem við kennarar notum til að sjá hv...
-
Mér finnst borgaralegar fermingar asnalegar.
-
Er það hrikalega fordómafullt af mér ef ég segi að ég sé að missa umburðarlyndið með umburðarlyndinu? Ég var nefnilega að horfa á fréttirnar...
Engin ummæli:
Skrifa ummæli