Hluthafafundurinn

18. október 2017 er haldinn hluthafa- og stjórnarfundur í Hálsbúi ehf. H. þverneitaði að selja og stefndi allt í að rifta yrði félaginu svo meirihlutinn færi í lögfræðikostnað. Núna vill hann selja allt bara alls ekki, undir neinum kringumstæðum, aldrei að eilífu, okkur.
Á þessum tímapunkti þvertók H. fyrir það að hann hafi sagst vera búinn að leigja út húsið, aðeins hafi komið fyrirspurn. Þessi fullyrðing var nú samt kornið sem fyllti mælinn hjá okkur hjónum og nú kannast hann ekkert við þetta.

H. fullyrti líka að A. og HH. væru tilbúin í makaskipti við okkur. Aðspurð sagði A. að þetta væri hugmynd sem hún hefði velt upp í samtali við H. Ekki var búið að tala við HH. og reyndist hann ekki hafa áhuga á slíkum skiptum. Samt var fullyrt. Eins og svo oft áður.

Á hluthafafundinum var einnig reynt að fá H. til að borga leigu fyrir Gamla bæ. Hann þverneitaði því, telur húsnæðið óíbúðarhæft. Ætlar samt að búa í því. Sagði hins vegar að leigutekjur fyrir Suðurbæ, yrðu þær einhverjar, myndu ganga til Hálsbús. Var þá ekki gengið frekar eftir leigu fyrir Gamla bæ þar sem þetta er ritað í fundargerðarbók og undirritað af honum sjálfum og öðrum fundarmönnum.

S, lögfræðingur G. kom með honum og var fundarstjóri á fundinum sem haldinn var í Gamla bæ. Þegar þeir komu til baka sagði hann si sona: “Það er ekki skemmtilegt að búa við þetta.” Þetta væri kannski í lagi ef það væri bara “ekki skemmtilegt.” Þetta er bara miklu verra. Þetta er þrúgandi og eitrað og okkur líður öllum illa. Drengjunum okkar líka og það er verst.

Suðurbærinn var leigður út í tvo mánuði og kom eitthvað af þeirri leigu til Hálsbús. Síðan hefur Sá-sem-ekki-má-nefna búið ókeypis í Gamla bæ. Situr þar einn að eigum foreldra þeirra og læsir húsinu fyrir öðrum þegar hann er ekki heima. Hann á 1/3 í félagi sem á þetta hús. Hann á ekki húsið. Hann er ekki með leigusamning um þetta hús. Hann hefur engan rétt til þess að leggja það undir sig.

Á morgun: Sorg.

Þú ert ekki hamingjusamur hér. Farðu og finndu hamingjuna.