Það skiptast á skin og skúrir í þessu blessaða lífi. Þar sem þetta er fyrsta árið mitt í kennslu þá er ég alltaf bara nokkrum skrefum á undan krökkunum í efninu. Svo í gær var ég gripin því þótt ég þekki fornöfnin þá var ég ekki alveg með þetta allt saman á tæru enda ekki að kenna það heldur allt annað. Slapp nú með skrekkinn og sagði þeim að þau mættu ekki fara illa með mig þetta væri jú bara fyrsta árið mitt. Þá spurði ein stelpan: ,,En fyrst þetta er fyrsta árið þitt af hverju veistu þá svona mikið?" Ég lét ekki á neinu bera og vitnaði í Guðna rektor og sagðist vera gamall og vitur labbi sem væri búinn að vera lengi á jörðinni. En svo þurfti ég að halda mér fast í kennaratöfluna svo ég flygi ekki á eyrunum út um alla stofu. Svo var ég lamin í dag. Damn...
Nenni ekki að sinna endurminningunum í bili. Þurfti bara aðeins að viðra út, það er svo þreytandi að vera með draugagang í sálinni.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir