Þetta er nú meiri dásemdardagurinn. Yndislegt veður og arkað upp í sveit. Fjórar kerlingar, tvö ungmenni, tvö börn, þrír hestar og hundur. Svo grill og ostakaka. Þetta er yndislegt líf.

Við þennan fréttaflutning af skemmtanahaldi ungmenna í Garðabæ þá mundi ég eftir sögu sem samstarfskona mín sagði mér í fyrra. Mér hefur verið sagt frá þessari samansöfnun áður og mér varð hugsað til foreldranna og hvar þeir væru. En alla vega, sagan er þannig að samstarfskona mín á tvo drengi sem eru orðnir ungir menn núna. Þegar yngri drengurinn var unglingur þá var það alveg á hreinu hvenær hann ætti að koma heim og mamman vakti eftir honum. Svo í eitt skiptið að hann kom ekki á réttum tíma. Mömmuna grunaði hvar hann væri og keyrði á staðinn en sótti samt ekki strákinn heldur svona keyrði fram hjá svo hann sæi hana. Svo fór hún bara aftur heim. Hvern hitti hún þar annan en drenginn.