Þá er vinnuskyldunni formlega lokið og sumarfrí hafið. Ég mun samt mæta á mánudag því ég skulda eiginlega dag út af transportinu á miðvikudaginn og svo er bara meira en að segja það að tæma eitt stykki stofu. Nú nægir ekki að skila bókunum, tína upp ruslið og labba svo út og segja bæ. Neibb, það verður að tæma allt saman. Ég er bara búin að vera í þessari stofu í tvö ár og tókst samt að fylla hana! Ég er svo yfir mig bit, kjaftstopp og hlessa.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Skil þig...lenti einmitt í þessu sama....en ég var bara búin að vera í minni stofu í 1 ár...2 ár og ég væri enn að.
SvaraEyðakveðja
Anna Þóra
ps. Gangi þér vel í sveitinni :-)