Við kennararnir sem fóru í skíðaferðalag vorum að fylla út vinnuskýrsluna. Þegar maður fer í dagsferð þá fær maður borgaða 12 tíma en þegar maður gistir þá fær maður borgaða 15 tíma. Og frá þessum 15 tímum dregur maður kennslustundirnar. (Bara svo það sé á hreinu, engin tvíborgun í gangi.) Það sem ég er ekki alveg sátt við er að við fáum ekkert borgað fyrir næturnar. Ég skil ekki alveg hvernig á að að skilja það. Er ég þá ekki að vinna frá 23:10 til 8:10 daginn eftir? Hefði ég kannski bara mátt fara heim yfir nóttina? Áttum við bara að hætta að passa upp á hlutina klukkan 23:10 og bara fara að sofa? Ekkert að skipta okkur af því að það væri hávaði og læti og sumir að halda vöku fyrir þeim sem vildu sofa? Og börnin sem veiktust sitt hvora nóttina, áttum við ekkert að sinna þeim? Eða er það bara sjálfsagt og eðlilegt að við vinnum kauplaust? Gefum okkur það að við hefðum getað sofið, sem við gátum ekki, við hefðum samt vaknað upp ef það væru læti. Við hefðum verið vakin ef eitthvað hefði komið upp á, eins og gerðist. Flokkast þetta þá ekki alla vega undir að vera á bakvakt? Og fær fólk ekki almennt borgað fyrir það að vera bakvakt?
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli