Brunaði í BT strax eftir vinnu til að fjárfesta í Shrek 2 ,,strax í dag". Þegar á staðinn er komið sé ég að myndin kostar ca. 2.700,- Ég er ekki alveg nógu ánægð með það þar sem Troy kostaði ekki nema ca. 1.700,- Læt mig nú samt hafa það enda búin að fá útborgað:) Fer svo að athuga hvort Live Aid DVD diskurinn sé kominn því fyrst var talað um 1. nóv. (Sé núna að hann á ekki að koma fyrr en 16.) Fer og spyr einhvern kornungan starfsdreng hvort læfeid sé ekki komið. Hann starir á mig eins og hann hafi bara aldrei heyrt þetta áður. (Sem hann hefur væntanlega ekki gert.) Svo ég bæti því við að ég sé nú bara búin að bíða í 20 ár. Hann fær enn þá meira goose-look á andlitið en segist ætla að fletta þessu upp fyrir mig. Virðist samt halda að þetta sé vive eitthvað sem ég leiðrétti auðvitað snarlega enda vaskur kennari. Hann kemur aftur og segir að ,,þetta" (einn stærsti viðburður tónlistarsögunnar, þetta unga fólk! Fussum svei!) sé ekki komið inn enn. Ég þakka pent fyrir upplýsingarnar og lyfti Shrek og spyr hvort það sé ekkert verðstríð við Elko núna. Andlitið lýsir því að jú, ljósin eru kveikt en það er enginn heima. En svo kemur að það hafi verið hægt að fá tösku en þær gætu verið búnar. Ég þakka kærlega fyrir þetta líflega spjall og fer á kassann. Heimta að sjálfsögðu tösku en þær voru víst búnar.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli