Ég er vissulega búin að búa hér á mörkum hins byggilega heims í næstum ellefu ár og vissulega hef ég komið við á gámasvæðunum nokkrum sinnum en almennt hefur eiginmaðurinn séð um að koma ruslinu í lóg. Hins vegar liggur þannig á ferðum frúarinnar í sumar að hún ekur, nánast daglega, fram hjá gámasvæði. Eiginmaðurinn hefur tekið upp á þeim óskunda, vafalaust með einhverjum duldum meiningum í leiðinni, að setja heimilisruslið í frúarbílinn. Frúin á því um lítið að velja en að koma við á gámasvæðinu og henda ruslinu. Eða anga. Í morgun kom ég við á gámasvæðinu einu sinni sem oftar. Við reynum auðvitað að vera eins umhverfisvæn og við frekast getum og setjum blöð og pappír beint í pappakassa sem við fáum undir mjólkurpóstinn. Í morgun lagði ég og henti stóra pokanum með heimilissorpinu í næstum fullan almenna gáminn. Hneykslaðist óskaplega á öllum pappakössunum sem voru þar. Svo trítlaði ég að hinum gámnum með pappakassann minn og byrjaði að tína eitt og eitt snitti inn um litlu raufi
Frúin sem var flæmd frá Hálsi ásamt fjölskyldunni sinni.