Þess vegna er mér misboðið.

Í 10 fréttum sjónvarps í gærkvöldi kom Stefanía Óskarsdóttir stjórnmálafræðingur og til að greina stöðuna í þjóðfélaginu, að ég held.
Stefanía gerði sem minnst úr þeim upplýsingum sem skekið hafa þjóðfélagið undanfarna daga og sagði m.a.: "Fólki er misboðið, sumir eru ríkari en aðrir." Tónninn og svipurinn sem fylgdi þessari yfirlýsingu staðfesti orðin; það er bara öfund og smáborgaraháttur sem þjakar meirihluta þjóðarinnar. Einmitt.

Nei, Stefanía, mér er alveg sama þótt sumir séu ríkari en ég. Ég þarf stundum að nurla og get ekki leyft mér allt sem mig langar en ég hef aldrei verið fátæk né liðið skort. Það eru ekki allir jafn heppnir og ég.

Það sem misbýður mér er að hér á landi er fólk, ég mun eftirleiðis nota hið fordómafulla hugtak "þetta fólk", sem er svo ógeðslega ríkt að það veit ekki aura sinna tal. Það telur sig ekki vera stóreignafólk þótt það noti 40 milljónir til að kaupa hlut í íbúð á Dubai. Það veit ekki einu sinni hvar það geymir 40 milljónirnar sínar.

Það misbýður mér að þetta fólk skuli taka milljarða úr íslensku hagkerfi, þótt það segist borga af því skatta. Á meðan peningarnir eru í skattaskjólum erlendis þá eru þeir ekki inni í efnahagsflæðinu hérna á Íslandi að skapa verðmæti.

Ég minni á "New Deal" Roosevelts sem tókst á við kreppuna miklu. Peningarnir verða að vera í umferð. Á meðan við, þessi sem erum minna rík en hinir, klóruðum okkur upp úr kreppu lágu milljarðar gagnslausir í skattaskjólum. 

Við skulum ekki gleyma að þetta fólk skapaði kreppuna hér 2008 einmitt með því að mergsjúga peninga úr kerfinu.

Það misbýður mér að þetta fólk sem veit greinilega ekkert um það hvernig almúginn hefur það sé að stjórna landinu á þann hátt að það gagnist því sjálfu best. 

Það er unnið hörðum höndum að því að eyðileggja velferðarkerfið og menntakerfið. Landsspítalinn okkar er að niðurlotum kominn og menntakerfið hefur verið vængstýft. Svo á að einkavæða heilbrigðisþjónustu og menntakerfi svo að þetta fólk geti nú notið betri þjónustu en við hin og menntað börnin sín betur en við hin.

Það misbýður mér að einkavæðing þessa fólks byggist á því að einkavæða gróða og ríkisvæða skuldir. Svo það er ekki nóg með að þetta fólk njóti betri þjónustu á allan hátt en ég, ég þarf samt  líka að borga fyrir  það! Svo þarf ég að borga meira fyrir verri þjónustuna sem mér er boðið upp á.

Það er þetta sem misbýður mér, ekki það að einhver sé ríkari en ég. 

Svo vil ég vinsamlegast biðja RÚV um að velja stjórnmálaskýrendur sem eru ekki með gilt flokksskírteini í vasanum framvegis.

Kæri Bjarni

Herra Bjarni Benediktsson.

Fyrirgefðu að ég skrifi þér í páskafríinu en ég held að þú sért eini maðurinn sem getur leyst þann vanda sem upp er kominn í íslenskri pólitík og samfélagi.

Ég ætla ekki að neita því að ég hef aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn og sé ekki að ég muni nokkurn tíma gera. 

Nú er svo komið að forsætisráðherra sem er formaður samstarfsflokks ykkar í ríkisstjórn er rúinn öllu trausti og meirihluta fólks gróflega ofboðið. Til marks um hve ofboðið fólki er þá hurfu hryðjuverkin í Brussel í skuggann á skattaskjólsmálinu.

Stjórnarandstaðan mun leggja fram vantrauststillögu sem verður felld því ríkisstjórnarflokkarnir hafa, eðli málsins samkvæmt, meirihluta á Alþingi. Ég veit ekki hvort hægt sé að leggja fram vantrauststillögu á forsætisráðherrann einan en mér þykir augljóst að slík tillaga verði einnig felld því þingmenn þínir yrðu þá að koma fram sem einstaklingar og kjósa gegn ráðherranum.

Forsætisráðherrann er berst um á hæl og hnakka og hikar ekki við að taka fleiri með sér í fallinu. Hann gerir Landsbanka Íslands ábyrgan fyrir stofnun aflandsreikningsins og segir bankann hafa mælt með slíkum reikningum við efnaða Íslendinga. Viðbjóðslegra siðleysi á ég erfitt með að ímynda mér og við skulum ekki gleyma tengslum Illuga Gunnarssonar við Landsbankann.

Þá er Eyjan, málgagn Framsóknarmanna, byrjuð að ýja að vitneskju um fleiri aflandsreikninga og nefnir í sama pistli að Sjálfstæðismenn séu ekki duglegir að koma forsætisráðherranum til varnar. Hreinni verða hótanirnar ekki.

Þannig að möguleikarnir eru eftirfarandi:

a) Sigmundur situr áfram í þínu skjóli, almenningi til armæðu. Við munum halda að vörnin komi til af því að þið hafið eitthvað að fela.

b) Sigmundur situr áfram en almenningi er svo ofboðið að hann mun knýja fram afsögn ykkar. Það hefur gerst áður, vanhæf ríkisstjórn, manstu.

c) Þú sest í forsætisráðherrastólinn. 

Ég skal alveg viðurkenna að ég vil endilega að skattaskjólslistinn verði birtur og/eða þið farið frá völdum en ég sé það ekki gerast. Þú ert hins vegar að mínu auðmjúka áliti mun álitlegra forsætisráðherraefni en Sigmundur. Ef þið skiptið, eins og Halldór og Davíð gerðu um árið, þá myndi skapast ró í samfélaginu. Sigmundur má samt ekki verða fjármálaráðherra. Hann getur tekið sér frí, klárað námið sitt og orðið sendiherra á Tortóla með tíð og tíma. 

Hugsaðu málið.

Kveðja,

Ásta