Gamall, reiður femmi.

Ég ætla að demba mér í frásögnina af viðskiptunum við Og Vodafone þar sem það er sálarhjálparatriði að skrifa sig frá pirringi. Fyrir einhverjum árum síðan þegar ég ákvað að nútímavæðast og nettengjast valdi ég ADSL pakka frá Og Vodafone. Það var allt hið ágætasta mál og minnir mig að mánaðaráskriftin hafi verið ca. 3000 krónur. Svo fór Og Vodafone að hringja í mig og bjóða mér að færa heimasímann til sín og GSM símann. Allt hljómaði þetta ágætlega og ég færði öll mín viðskipti til þeirra. Nú í lok sumars flutti ég út á land þar sem engin ADSL tenging er til staðar. Þannig að ef ég vil hafa netsamband þarf það að vera innhringisamband. Ég hringdi reglulega í Og Vodafone til að ganga frá þessu, segja upp ADSL áskrift og spyrjast fyrir um kostnað, hraða og þvíumlíkt. Allt var þetta klappað og klárt og ekkert vandamál. Ég set inn innhringinúmerið hjá Og Vodafone. Mínútan kostar 2 krónur og ekkert upphafsgjald. Mér reiknast það til að ég megi vera á netinu í um klukkutíma á dag og þá borgi

Fjölskylduferð til Afríku (Grover Larkins) IceMarimba frá Tónlistarskóla Hafralækjarskóla í S-Þingeyjarsýslu heldur tónleika í Salnum í Kópavogi, laugardaginn 5. nóvember kl.15:00. Á dagskránni er framandi og skemmtileg tónlist aðallega frá Zimbabwe og Suður - Afríku. Hljómsveitina skipa átta hressir unglingar úr Hafralækjarskóla sem spila á afrísk ásláttarhljóðfæri, syngja og dansa. Frábær fjölskylduskemmtun! Reynt verður að leyfa öllum áhugasömum að prófa hljóðfærin að tónleikum loknum. Tónleikarnir eru einnig útgáfutónleikar nýútgefins geisladisks Africa on Ice. Diskurinn verður til sölu á kynningarverði. Miðaverð: 1.000 kr. Ónúmeruð sæti!

Guð minn góður, þvílíkir dagar. Í gær fékk ég staðfest það sem mér hafði verið sagt en ekki trúað. Get því miður ekki rætt það nánar. Ég reiddist mikið og þegar ég reiðist þá reyni ég að halda kjafti svo ég segi ekki eitthvað sem ég vil ekki segja og meina í rauninni ekki. Ég er ekki að segja að reiðin sé skynsamleg eða þroskuð viðbrögð, en eftir stendur samt að ég reiddist. Ég veit það sjálf að þegar einhver er reiður þá er ekki rétti tímapunkturinn að ræða við hann, sérstaklega ekki þegar maður er ekki sammála viðkomandi. Ákveðnum einstaklingi fannst hins vegar fullkomlega eðlilegt að ræða við mig um málið akkúrat á meðan þrumuskýið var blússandi yfir hausnum á mér. Var reyndar sammála mér fyrst, en svo ósammála, svo aftur sammála, svo ósammála... Í alvöru, ekki það sem mig vantar. Svo svaf ég á þessu og reiðin pústaði út um eyrun á mér og ég bara nokkuð ánægð í morgun. Ekkert hoppandi af gleði enda varð ég fyrir miklum vonbrigðum en var öll að koma til. Þá þarf þessi einstaklingur a

Það vantar alveg klárlega orðið hræsni inn í pýramídann. Nei, ég get hvorki útskýrt þetta betur né dulið það betur. Varð bara að koma þessu á framfæri.

Einhverra hluta vegna kom til tals viðgerðin á bílnum inni í bekk. (Já, ég veit. Ég kjafta bara og kjafta.) Við erum að tala um samsæri borgarinnar, bifvélavirkja og tryggingarfélaga þegar skiltið réðst á mig algjörlega óforvarandis. Ég verð enn þá reið þegar ég hugsa um það og missti mig í tímanum.* Alla vega, skiltið. Systir mín keyrir reglulega um þessi gatnamót og segir mér að margoft hafi verið keyrt á skiltið eftir að ég varð fyrir barðinu á því. Nú er svo komið að það er búið að setja algjört mini-skilti og það er samt búið að keyra á það! Ég lít þannig á að ógagnið með þessu skilti hafi verið meira en gagnið og að borgaryfirvöld eða vegagerðin eða hvaða glæpasamtök sem það voru sem settu þessa gildru hafi get það að illa grunduðu máli og/eða algjörum kvikindisskap sbr. áðurnefnt samsæri. Því hef ég hugsað mér að höfða mál á hendur þessu fólki og krefjast endurgreiðslu viðgerðarkostnaðar og svo multimilljón króna miskabóta vegna andlegs álags. *Ýkjur eru stundum ástundaðar til á

Fékk mér flensusprautu í dag þótt ég hefði ekki ætlað að gera það næstu 25 árin. lenti m.a.s. í deilum við einn gamlan besserwisser nýverið út af flensusprautum, urraði á hann og gaf honum the evil eye og allan pakkann. Svo frétti ég að þótt það séu allar líkur a að ég standi af mér flensu og allar líkur á að ég standi af mér stökkbreytta fuglaflensu þá er ekki víst að ég standist double attack. Svo ég mætti eins og aumingi á Heilsugæsluna, í þriðja skipti á örstuttum tíma, og lét sprauta mig. Sem betur fer hitti ég ekki karlinn og ætla að steinhalda kjafti um sprautuna. Sem er reyndar mjög erfitt því ég segi yfirleitt öllum allt.

Öll sveitin er komin í það að finna handa mér mann og þ.á.m. nemendur mínir. Það eru allir sammála um eitt stykki fjárbónda hér í sveit en vandamálið er að koma á hittingi. Einn nemandinn er búinn að segja honum frá mér og hann sagði að við yrðum bara að hittast. A-ha! Nú, það var búið að lýsa manninum lítillega fyrir mér og ég skimaði eftir honum á laugardagskvöldið á tjeneste-pige hlaupunum en sá engan sem passaði við lýsinguna. Komst að þeirri niðurstöðu að hann væri bara ekkert í kórnum o.þ.l. ekki á staðnum. Í dag spyr svo nemandinn hvort ég hafi ekki hitt fjárbóndann á ballinu! Hvað! Eftir að hafa skeggrætt þetta fram og til baka komumst við að þeirri niðurstöðu, ég og bekkurinn, að hann hlyti að hafa séð mig og falið sig! Það var nefnilega ekki hægt að komast hjá því að sjá mig, ég var á hlaupum og tróðst villivekk að hlaðborðinu til að fylla á. Ég er talsvert sorrí, svekkt og sár yfir þessu því þótt ég sé skass þá ber ég það nú ekki utan á mér. Og ég er ekkert líkamlega fráhri

Langafi og langamma part II Þetta eru foreldrar afa Ármann. Hann var ekki fæddur þegar myndin var tekin. Litla stúlkan er Hulda og drengurinn Gunnar. En eldri stúlkan er Margrét systir langafa sem ólst upp hjá þeim eftir að foreldrar þeirra létust. Ég á eins og flestir fjögur sett af langöfum og -ömmum en mig vantar myndir þeim í móðurættina.

Það er farið að slá svo í mig að ég stóð mig engan veginn á veiðunum í gær. Kvenfélagskonur mættu klukkan sex, sumar fyrr held ég, og við vorum að til eitt um nóttina. Ég var svo upptekin af því að koma vel fyrir í Kvenfélaginu að karlpeningurinn sat alveg á hakanum. Ég var að vísu látin vera ,,á hlaupum" þ.e. að fylla á hlaðborðið svo ég var mikið í salnum. Gat þ.a.l. gjóað augum í allar áttir. Treysti því auðvitað að ég hafi sést líka svo tilvera mín ætti nú að fara að berast um sveitir. Klukkan eitt þegar ég hefði getað farið að dansa þá var ég bara orðin ,,þreytt, slæpt með verk í baki" og vildi bara fara heim að sofa. Dansaði samt einn dans við einhleypan karlmann. Ég reyndi, ég vil að það sé fært til bókar! Umsjónamaður Ýdala bauð mér að vera á barnum næstu helgi í afmælisveislu sem þá verður haldin. Ég þáði það vissulega.