Færslur

Sýnir færslur frá nóvember 17, 2002
Aftur byrjuð að fikta í templatinu. Hafið þolinmæði með mér. Á ég að trúa því að ég hafi bara pláss fyrir 5 linka? Eða urðu mér á mistök? Oh.. Auðvitað var það ég. En mér fer fram!
Damn, I wish I was your lover I'll rock you till the daylight comes Make sure you are smiling and warm I am everything Tonight I'll be your mother I will And I'll do such things to ease your pain Free your mind and you won't feel ashamed, Shucks, for me there is no other You're the only shoe that fits I can't imagine I'll grow out of it Damn I wish I was your lover SHB.
Takk frændi, mér líður strax betur. Og þegar ég fer að hugsa um það þá var Biggi miðaldra strax í menntaskóla. Hann var með nákvæmlega sömu klippinguna og klæðaburðinn sem hann skartar nú. Heyrði út undan mér að Íslendingar ætluðu að styðja árás á Írak ef af henni verður. Við vorum aðilar að stríði þegar NATO réðst á Bosníu (if memory serves) Ég held að það hafi verið ákvæði í samningnum þegar Jón Baldvin og co skriðu á fjórum fótum til Keflavíkur og grátbáðu Kanann um að vera lengur að Íslendingar yrðu að styðja allt hernaðarbrambolt Kanans í framtíðinni. Alla vega ekki mótmæla. Það var svartur dagur í sögu Íslands þegar Kaninn ætlaði að fara og við báðum hann um að vera lengur út af peningunum. Gleður mig að Evrópubandalagið er búið að sýna sitt rétta andlit. Sum okkar vissu þetta reyndar alltaf. Nægir að nefna Mastricht samkomulagið sem Danir urðu að kjósa um tvisvar. Ef aðildaþjóðir neita einhverju þá verða þær bara að kjósa aftur. Þær hafa rétt til að segja já. Og Írar, þeir þu
Það gleður mig að frétta að það skuli engir aðrir sjá kossakúna en ég.(Vekur að vísu aðrar áhyggjur en ég ætla ekki að deila þeim með alþjóð.They're coming to take me away, aha...) Í öðru lagi þá skil ég ekki hvað fólk hefur á móti útliti síðunnar en þar sem ég sé ekki það sama og aðrir þá er það kannski ekki alveg að marka. Þessar snaróðu hormónabombur sem ganga undir dulnefninu unglingar eru að fara á ball í kvöld. Glætan að það hafi verið hægt að hugsa um námið. Alltaf þegar ég held að ég sé bara að verða hel... góð þá bresta á einhver skaðræðis læti. Þurfti að hvessa mig og vera vond við þau. Eins og mér finnst nú leiðinlegt að vera vond við fólk, alltaf svo skapgóð og yndisleg. Sá í Fréttablaðinu að það átti að banna bossann á George Clooney. Það er í góðu lagi að flagga beru kvenfólki grimmt og galið en þegar það er karlmannskjöt þá gilda einhverjar aðrar reglur. Gott dæmi um tvískinnunginn sem er enn við lýði. Í einhverjum kjaftaþætti um daginn, gott ef ekki silfrinu, þá
Það hlýtur að liggja einhver skelfileg lægð yfir landinu. Ég er alla vega alveg í mínus. Svo vil ég losna við þessa kossakú, hún fer í taugarnar á mér. Jawohl, bara kvarta þá kemur það. Núna vil ég að fyrirsögnin færist neðar... Neinei, þá kemur beljuskrattinn bara aftur.
Sá í kynningunni að Sjálfstæðum Íslendingum fólk vera að dansa og slengja til höndum og ætlaði þ.a.l. að athuga hvort ég þekkti einhvern vera að gera sig að fífli í sjónvarpinu. En þá byrjaði Gunnar að tala og þegar hann tilkynnti að það erfiðasta við að skrifa ræðu væri að vita hvað Guð væri að hugsa þennan daginn þá fékk ég alveg nóg og stillti yfir á Will&Grace. Gunnari finnst það sem sagt alveg fullkomlega sjálfsagt og eðlilegt að hann sé með beintengingu í hugsanir Guðs. Þetta er hámark hrokans. Við Guð sömdum um vopnahlé fyrir 16 árum. Ég reyni ekki að fullvissa fólk um ekkitilveru hans og hann lýstur mig ekki með eldingu í hvert skipti sem ég stíg fæti út fyrir dyr. (Ég er sem sagt með mjög virkan just-in-case faktor þótt ég telji mig trúleysingja.) Þannig að þótt ég þekki Guð ekki alveg og sé ekki með beintengingu í hugsanir hans (frekar en nokkur annar) þá tel ég það alveg öruggt að hann sé ekki forpokaður smáborgari. Það má vera að hann hafi verið það í Gyðingalandi í d
Jólaprófin nálgast á fljúgandi fart og ég er að farast úr stressi. Krökkunum er hins vegar alveg sama, samt eru það þau sem eru að fara í prófin ekki ég. Mér finnst ég ekki hafa kennt þeim neitt og kemst ekki yfir neitt og þau kunna ekki neitt og eiga öll eftir að falla á prófunum!!! Ég er enginn brjálæðislegur hugsjónakennari mig langar bara að kenna börnunum ensku, dönsku og íslensku. Og vil að þau nái prófunum, það er allt og sumt. Plís, plís, plís byrjið að læra heima og fylgjast með í tímunum!!!
Well, show me the way To the next whiskey bar Oh, don't ask why Oh, don't ask why Show me the way To the next whiskey bar Oh, don't ask why Oh, don't ask why For if we don't find The next whiskey bar I tell you we must die I tell you we must die I tell you, I tell you I tell you we must die
Once I had a secret love That lived within the heart of me All too soon my secret love Became impatient to be free So I told a friendly star The way that dreamers often do Just how wonderful you are And why I'm so in love with you Webster/Fain
Ég heyrði það í útvarpinu fyrir stuttu að eitthvert manngrey í útlandinu hefði lent 36 sinnum í árekstri án þess að eiga sök á nokkrum þeirra. Að sjálfsögðu ber þessi maður ábyrgð á miklum meirihluta þessara árekstra með fávitalegu aksturslagi, það vill bara þannig til að umferðalögin eru fávitalegri. Og já, líka á Íslandi. Langbesta dæmið er 88. gr. umfl. Samkvæmt þeim ber ökumaður bifreiðar ábyrgð á öllu ,,tjóni” sem bifreið hans veldur manneskju. Jafnvel þótt hún fleygi sér á bifreiðina þá ber hún enga ábyrgð á hegðun sinni. Ef íslenska fjallalambinu verður það á að villast fyrir bifreið þá er það því sjálfu að kenna og bóndinn ber skaðann á lambi og bifreið. Það er sem sagt formlega viðurkennt af löggjafanum í landinu að mannskepnan sé heimskari en rolla. Þegar ég ferðast hér um götur borgarinnar þá hef ég fullan skilning á þessari löggjöf. Mannskepnan í umferðinni er alveg foráttu heimsk. Einföldustu umferðarreglur vefjast fyrir henni. Þetta með vinstri akreinina, algjörlega ó