Haturs-reiði-ruglið á Hálsi

Við erum eina fólkið sem hefur lagt einhverja fjármuni í Háls. Enginn þeirra borgaði fyrir hlutina og H borgaði ekkert fyrir Suðurbæinn. Okkur finnst mjög hart að það eigi að selja undan okkur og börnunum okkar heimilið okkar. H er tilbúinn að selja öllum öðrum en okkur. Við höfum ekki fengið neina skýringu á því og eigum erfitt með að sætta okkur við það. Af hverju á að tæta upp allt okkar líf af því að einn maður fær meinloku í höfuðið? Bloggið er ekki orsök fyrir einu né neinu, það hófst mörgum mánuðum eftir að ruglið hófst og er viðbrögð við því.
Það er líka með hreinum ólíkindum að G sem þykist vilja selja hlutinn sinn bakki H upp í því að halda öllu í hers höndum. Í staðinn fyrir að gera honum erfitt fyrir hjálpar G H að blóðmjólka búið. Því lengur sem H fær að halda hér öllu í hers höndum því lengur fær búið að grotna niður og því minna fær G fyrir hlutinn sinn. Og engar arðgreiðslur, auðvitað.

Sérstakir vinir H sem ganga erinda hans.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Að greinast með krabbamein

Fáránleg staða

Eins og lesendur hafa kannski tekið eftir þá hef ég verið að endurbirta, lítillega uppfærða, greinargerð sem hefur verið aðgengileg á netinu frá því 7. júní í fyrra. Ég vakti reyndar ekki athygli á henni fyrr en í október eftir kattamálið og fékk hún talsverðan lestur þá. Vegna þessarar endurbirtingar er núna verið að reyna að setja mér einhverja úrslitakosti. Það sem er nú kannski merkilegast við það er sú staðreynd að þetta er greinargerðin sem viðkomandi dreifði sjálfur út um allt í nóvember 2017. Það eru ekki margar konur svo æðislegar að m.a.s. þegar menn hata þær þá vilja þeir samt búa sem næst þeim og gera allt til að svo verði sem lengst. En út á nákvæmlega það ganga þessir afarkostir. Ég verð að segja eins og er að þessi staða er einhver sú fáránlegasta sem ég hef upplifað og er þó orðin eins gömul og á grönum má sjá. Meðeigendurnir fullyrða báðir að þeir vilji selja. Við viljum kaupa. Peningarnir liggja í bankanum og bíða eftir að verða borgaðir út

Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun

Gamall, reiður femmi.

Leita í þessu bloggi