Gamall, reiður femmi.

Jáhá. Það er víst almennari skoðun en ég hélt að kennaramenntunin sé í rauninni ekki háskólamenntun. Það var verið að segja mér frá einhverri könnun sem einhverjir drengir gerðu (mér tókst blessunarlega að missa af þessu) sem gaf það til kynna að kennaranámið væri skítlétt og alveg sama prógrammið og var í gangi áður en kennaranámi var breytt í háskólanám. Svo ekki sé talað um færsluna hjá málbeininu. Ég ætla að leyfa mér af alkunnum menntahroka mínum að taka það fram að ég kem úr Háskóla Íslands svo ég á ekki hagsmuna að gæta í þessari umræðu (annarra en þeirra auðvitað að þetta er að bitna á laununum mínum). Ég sá í kommentakerfinu hjá málbeininu:,,Orðið sem nú fer af Kennaraháskólanum, með fullri virðingu fyrir þeim sem sannarlega eiga heima og eru þar af fullum "heilindum", er að þeir sem meika ekki lögfræðina eða hagfræðina fara í stjórnmálafræði. Þeir sem gefast upp á stjórnmálafræðinni fara í Kennaraháskólann." (Ágúst Flygenring) Ung kona sem er nýútskrifuð úr

Skrapp í Verkfallsmiðstöðina og hitti samkennarana. Það var ágætis pepp og gaman. Verkfallspósturinn segir frá heimsókn nokkurra kennara til Sigurðar Geirdals bæjarstjóra í Kópavogi: ,,Hann sagði að grunnskólakennarar væru með mörg hundruð þúsund á mánuði og væru illa menntaðir og gætu ekki borið sig saman við háskólamenntað fólk. Er það nema von að illa gangi við samningaborðið þegar viðsemjendur okkar eru ekki betur upplýstir en þetta?" Nei, það er ekki skrítið. Við vorum líka að velta fyrir okkur hvað fólki væri eitthvað sama um þetta verkfall. Einn vinnufélagi stakk upp á því að það væri svo mikið að gera hjá fólki og það væri svo upptekið af sér og sínu (ekki illa meint btw) að það hefði bara hvorki tíma né áhuga á að spá í þetta. Þeir sem ættu börn kæmu þeim einhvern veginn einhvers staðar fyrir og svo mallaði þetta bara. Að það væri komið upp ákveðið andvaraleysi í þjóðfélaginu. Og ekki misskilja mig, ég er ekki bara að tala um verkfallið þótt mér finnist þetta koma mjög s

Ja hérna hér. Ég er bara búin að fá heilan helling af heimsóknum í dag. Og það á vinnutíma. Ekki get ég legið á netinu og lesið bloggsíður í minni vinnu.

Í sumar vann ég sem ófaglærður starfsmaður á geðdeild. Undarlegt alveg að ég skyldi þurfa þess eftir þessi rífandi laun síðasta vetur. Það vill bara þannig til að í sumar duttu útborguð laun niður í 130 þús. sem ég efast nú samt ekki um að sumum finnist rosalega gott. En þegar það er búið að borga húsnæðislánin og hina og þessa reikninga og svo auðvitað fara í lúxusferð með Iceland Express til Svíþjóðar til vera við fermingu (einmitt, hvað er ég kvarta, lifi bara eins og drottning) þá var bara ekkert mikið eftir. Svo stóð auðvitað til að klæða ættaróðalið með bárujárni (já, ég sé það núna að ég veit greinilega ekki aura minna tal). Bárujárnið var reyndar valið vegna þess að það er ódýrast. Svo vissi ég að það myndi skella á verkfall. En ég fann alla vega launaseðil frá því í sumar þegar ég vann sem ófaglærður starfsmaður, maður þarf ekki einu sinni að hafa grunnskólaprófið. Útborguð laun fyrir júlí voru 94.662,- Nú ber að hafa það í huga að skattkortið mitt var hjá Fræðslumiðstöð svo

Ég vil nú bara gjarna fara að komast aftur í vinnuna mína. Hátekjuvinnuna miklu sem fólk með stúdentspróf eitt að vopni slær út í launum og er svo bara hneykslað að maður sé ósáttur við kjörin. Almáttugur að kennarar skuli dirfast að bera sig saman við aðra launþega í landinu. Ég er búin að öðlast djúpstæðan skilning á því af hverju það gengur svona illa að semja ef þetta er viðhorfið.

Bendi á bloggið hans Daníels Freys . Hann hefur verið mjög skeleggur að setja fram sjónarmið kennara og útskýra stöðuna.

Eitthvað vesen á Blogger... urr...

You're Marilyn Monroe! What Classic Pin-Up Are You? brought to you by Quizilla Audda... Eins og eithvað annað hafi komið greina.

Við systurnar fórum í heilsubótargöngu á nýverið, held alveg örugglega um helgi, og þá heyrðum við í partíi og var að spila gamalt eighties lag. Ég þaut alveg beina leið í reykmettaðan kjallarann á Otrateignum. Ah, nostalgían. Svona ,,list" var vinsæl í þá tíð og skreytti margan vegginn og gott ef ekki plötualbúmin. Var ekki Duran Duran með svona umslag. Alla vega, ég var sem sagt líka að muna að Live Aid á að koma út á diski 1. nóv. Bíð spennt.

Það er umræða núna í gangi um auglýsingar Kennarasambandsins og málflutning kennara, að við séum að væla og fara fram á samúð. Það fannst mjög klárlega í byrjun að fólk hafði mjög lítinn skilning á kjarabaráttu kennara. Það héldu allir að kennarar hefðu samið svo vel síðast. Ég hélt það reyndar líka þangað til annað kom í ljós. Þess vegna eru þessar auglýsingar til að sýna fólki að þetta er ekki rétt, við erum á skítakaupi. Það sem kom mér mest á óvart þegar ég byrjaði að kenna er hvað þetta er mikil vinna. Ég hef unnið víða og þetta er erfiðasta vinnan sem ég hef verið í. Ég hef oft velt því fyrir mér af hverju ég er svona þreytt allar helgar. Og það er ekki bara ég. Það þarf ekki nema líta yfir kennarastofuna rétt fyrir jól eða á vorin og sjá að þar eru allir á síðustu bensíndropunum. Ég vona að ég móðgi ekki neinn þegar ég segi að 18-25 börn geta verið mjög fjörug. Maður þarf að vera vakandi fyrir öllu sem er að gerast í stofunni. Nú getur verið að fólk hlæi og hugsi: ,,Hva, allt

Þótt skömm sé frá að segja þá skrópaði ég á fundinn í Háskólabíói. Ég er algjör stéttasvikari. Bætti Sveita-Hörpu á vinstri vænginn. Ég treysti á að öll réttarböll og þorrablót verði auglýst skilmerkilega! Þar sem ég er búin að klára upload kvótann fyrir mánuðinn á myndasíðunni (mér til mikillar furðu náttúrulega) þá get ég ekki birt mynd af Kolfinnu strax. Það er auðvitað bara alveg glatað.

Er þetta Jessica Simpson dæmi ekki eitthvað undarlegt? Ég hef tvisvar dottið inn í myndbönd með henni. Í bæði skiptin var hún að flytja gamalt lag (cover) og ég hélt að ég hefði slysast inn í .... hmmm eitthvað annað en tónlistarmyndband tilfæringarnar voru þvílíkar.

Ég komst í skanner. Þetta er Jósefína. Þetta er Snotra. Og þetta er Krúsi. Þá vantar bara mynd af Kolfinnu en því verður reddað snarlega.

Ég lenti í smá umræðum í dag um menningu. Tilefnið var útvarpsþáttur á Sögu þar sem var verið aðtala um menningu og tveir þátttakenda höfðu farið á einhverja voða menningarviðburði. (Ég er kannski ekki alveg hlutlaus enda enn í sjokki eftir Mósaík menningarofursnobbið.) Þá vildi sá þriðji nefna til menningarviðburðinn Idol sem væri nýbyrjaður. Yfir þessu var viðmælandi minn yfir sig hneykslaður. Ókey, ég er miður mín yfir því að Séð og heyrt sé eitt mest lesna blað landsins en ég fylgist með Idol og hef gaman af. Hvarflar samt ekki að mér að halda að það sé menningarviðburður. But then again, af hverju ekki? Þetta er samtímamenning. Samtíma-popp-menning eins og litla systir nefndi það. Það sem mér finnst vera lýsandi fyrir hugmyndir okkar um menningu er kvikmyndagagnrýni sem ég las fyrir mörgum árum um Dead Man . Gagnrýnandinn skildi ekkert í myndinni og sagði það beinum orðum. Þ.a.l. var niðurstaðan sú að myndin hlyti að vera stókostlegt listaverk! Nei, elskan, myndin er tómt djöfu