Fyrir rúmu ári greindist ég með gallsteina. (Undarlega algengt hér í sveit, held svei mér að það þurfi eitthvað að rannsaka vatnið!) Eftir að ég hafði legið sárþjáð í 6 klukkutíma og ælt lifur og lungum var ég svo heppin að vinkona mín hringdi í mig og skipaði mér að tala við lækni þar sem hljóðið í mér var skrítið og ,,nei Ásta, þetta er ekki bara svæsin ælupest!" Ég fór á spítalann og gisti þar eina nótt, guð minn góður hvað verkjalyf eru dásamleg uppfinning, og var greind með gallsteinakast sem síðar var staðfest. Ekki veit ég hvað gallblaðran mín hefur gert lækninum en honum er mikið í mun að ég losi mig við hana. Hann uppástendur að þegar steinar eru komnir í gallblöðruna þá sé hún ónýt hvort sem er og aðeins til óþurfta. Ég hins vegar er uppfull af tilfinningasemi gagnvart líffærunum mínum og vil gjarna halda þeim. Og hvað gerir viðkvæmt lítið blóm sem stendur frammi fyrir læknamafíunni sem vill bara taka úr því líffærin? Jú, það leggst á netið og leitar að einhverju óhe
Frúin sem var flæmd frá Hálsi ásamt fjölskyldunni sinni.