Hitt og þetta

Þá eru páskarnir komnir og farnir. Ég er mætt galvösk í vinnuna nema hvað það er engin vinna! Samviskusemin ríður ekki við einteyming.
Við brugðum okkur suður fyrir páska til að fara í fermingu. Nú er litla frænka orðin stór. Sveitavargurinn brá sér vissulega í búðir og eyddi peningum. Okkar tókst samt alveg að klikka á að fara í matvöruverslun og komum heim að tómu koti seint á miðvikudagskvöld. Sem betur fer eigum við fína frystikistu sem ýmislegt leyndist í.
Þegar við fórum að mjólka á páskadagsmorgun var ein kýrin dottin í flórinn, hafði einhvern veginn tekist að lyfta grindinni og detta niður. Hún hafði greinilega verið búin að sprikla í einhvern tíma því hún var alveg að niðurlotum komin og komin með kölduna. Það var sprautað á hana heitu vatni og mikið mál að koma henni upp því hún sjálf gerði ekkert. Væntanlega orðin dofin í löppunum, greyið. Sem betur fer tókst að koma henni upp en hún er eitthvað dauf í dálkinn. Spurning að fá dýrasálfræðing til að veita áfallahjálp.
Snati vex og dafnar. Búinn að fá rauða flotta ól sem hann er ekkert hrifinn af. Um daginn steig á hann kálfur, skrítið hann var bara að þvælast í kálfastíunni, og hann ýlfraði þvílíkt og kom hlaupandi. Hann er alveg með það á hreinu hver tekur hann í fangið og huggar hann og ofdekrar. Það er dálítið sérstakt augnaráðið sem bændurnir senda mér. En okkur Snata er alveg sama:)

Að endingu legg ég til að Eiríkur Jónsson segi af sér sem formaður KÍ.