Færslur

Sýnir færslur frá nóvember 25, 2018

Bréf til ykkar

Mig hefur langað til að tala við ykkur í nokkurn tíma en hef ekki fengið mig til að hringja.  Ég hef líka beðið eftir því að þið hefðuð samband því mér myndi finnast það eðlilegt í stöðunni. En enginn hefur samband við neinn. Mér skilst að þið teljið mig „snarbilaða konu sem þurfi að rassskella“ svo ég tel símhringingu ekki vænlega til árangurs. Sennilega hafið þið ekki haft samband við mig af sömu ástæðu. Ég veit ekki hvort þið teljið manninn minn snarbilaðan líka Kannski trúið þið því að ég sé „snarbiluð kona“ það er jú hin einhliða frásögn sem þið hafið hlustað á. Kannski viljið þið trúa sögunni, það hentar ykkur að trúa henni. Það er auðveldara að líta fram hjá væntingum og löngunum bilaðs fólks. Eða vonds fólks. Kannski er ég snarbiluð, kannski er ég vond.  En hvað sem því líður þá er frásögnin sem þið hafið hlustað á ekki rétt. Sagan sem er sögð er í öllum meginatriðum röng. Við vitum það, við höfum heyrt af því sem er borið  út hér á milli bæja. Þið eruð ekkert ein um þ

Hversu mikið er hægt að hata eina konu?

Við erum búin að fá bankalán og getum keypt búið. Hann vill selja allt sitt. Bara ekki okkur. Barnabörn foreldra hans fá aldeilis að gjalda móður sinnar.

Vilji gömlu mannanna

Mynd
Vilji gömlu mannanna var alveg skýr og skjalfestur. Þeir vildu að börn Gunnars tækju við á Hálsi. Marteinn er barn Gunnars. Synir Marteins eru barnabörn Gunnars.