Flokkur (karl)fólksins á Akureyri - Grein Hjörleifs

 Þessi grein er reyndar opinbert harakiri en við skulum samt greina hana.

Mjög alvarlegar ásaknir á mig.

Það er stórt orð Hákot var sagt en miklu verra er að vera sakaður um kynferðislega áreitni og ýmsan annan óþverra og eiga karlmenn eðlilega erfitt með að þvo slíkan óþverra af sér, sér í lagi þar sem ég hef aldrei á langri ævi verið sakaður um slíkt fyrr en nú af svikakvendum þremur.

Karlmenn hafa ekki átt í neinum vandræðum með að "þvo af sér slíkan óþverra". Nokkrir hafa orðið fyrir tímabundnum óþægindum en hafa svo snúið aftur í opinbert rými. Er skemmst að minnast landsliðsfyrirliðans. 

Uppnefni hafa aldrei þótt vandaður málflutningur.

Sorgarumfjöllum sem er að stórum hluta lygi og óhróður hefur verið í gangi í fjölmiðlum nú um hríð og hefur aðallega beinst gegn tveimur heiðursmönnum þeim Jóni Hjaltasyni og Brynjólfi Ingvarssyni fyrsta og þriðja manni á framboðslista Flokks fólksins og í þriðja lagi mér undirrituðum eins og fyrr segir. Það eru upphlaupsmanneskjur og svikakvensur sem eiga hér hlut að máli en þær eru Málfríður Þórðardóttir, Hannesína Scheving og Tinna Guðmundsdóttir.

Hér er athyglisvert að notast er við orðalagið "að stórum hluta." Greinahöfundur viðurkennir sem sé að sannleikskorn séu inn á milli. Svo er aftur notast við uppnefni. Uppnefnanotkun er rökvilluaðferðin Ad hominem. Það er farið í manninn en ekki boltann.

Tinna ber að ég hafi boðið henni að heimsækja mig að kvöldi og boðið henni gistingu, sem er helber lygi eins og hennar er von og vísa sem ég trúi eftir að fólk hefur komið að máli við mig og lýst henni sem varasamri á geði eftir að hún hafi verið undir handleiðslu geðhjúkrunarfólks en þetta sel ég ekki dýrar en ég keypti. 

Þetta er svo ógeðslegt níð að ég á eiginlega ekki orð yfir það. Svo er borinn fyrir sig almannarómur. "Ólyginn sagði mér...."

Maðurinn er að segja að konan sé geðveik. Eitt af því sem konurnar hafa kvartað undan er að þær hafi verið sagðar geðveikar. Takk fyrir að staðfesta frásögn þeirra.

Sannleikurinn er sá að ég sem er kallaður með réttu guðfaðir framboðsins til bæjarstjórnar s.l. vor og á listann þar sem ég ræddi persónulega við allt það góða fólk sem er á listanum utan þessara þriggja svikakvensa. 

Nei, þú átt ekki listann. Það "á" enginn pólitískt framboð.

Þó að ég eigi listann var hann borinn fram í nafni Flokks fólksins og ég gerður að kosningastjóra sem svo umrædd Tinna hrakti mig úr starfi eftir að ég hafði útvegað húsnæði fyrir kosningaskrifsofu en það gerði hún með hávaða, svívirðingum og skítkasti á mig og hef ég mörg vitni að framkomu hennar áður en hún rauk á dyr og skellti hurðum. 

Hérna rekur Tinna hann.

Tinna kom oftar en einu sinni heim til mín að degi til vegna þess að hún sá um alla tölvuvinnu fyrir framboðið. 

Hérna heldur hún samt áfram að koma heim til hans. Skil ekki tímalínuna hérna.

Ég hefði einfaldlega ekki þorað að bjóða henni að kvöldi og alls ekki boðið gistingu þar sem ég hafði margt misjafnt um hana heyrt og sel ekki dýrar en ég keypti eins og fyrr segir e.t.v. minnugur þeirrar umfjöllunar um ýmislegt misyndisfólks sem er ekki heilt á geði og ber fyrir sig jafnvel hnífa.

Ólyginn sagði mér... Konan aftur ásökuð um geðveiki. Hinir karlarnir kannast samt ekkert við neinar geðveikisásakanir. Miðað við hversu sjálfsagt manninum finnst að bera þetta á borð í opinberri grein þá er þetta ekki eitthvað nýtt sem honum er að detta í hug.

Hvað Hannesínu varðar hef ég vart hitt ómerkilegri persónu enda svikakvendi. Lýsingar hennar á að hafa sett söfnunarlista inn um bréfalúguna og hlaupið í flýti í burtu vegna hræðslu við mig og símtöl mín við hana sem hún af „manngæsku sinni“ hætti að svars voru frá minni hálfu liður í því að bera klæði á vopnin þegar að ég skynjaði hvernig ástandið var að þróast og þetta er sannleikur málsins. Stundum heimsækja mig konur án hræðslumerkja enda fer vel á með okkur og þær verða ekki varar við kynlífstilburði af minni hálfu.

Uppnefni aftur og enn. Stundum, en bara stundum, heimsækja konur hann án hræðslumerkja. Þannig að stundum heimsækja konur hann sem eru hræddar. Kynlífstilburðir og kynferðisleg áreitni er tvennt ólíkt. 

Málfríði þýðir mér ekki að ræða um eftir að hún á hvæsti á mig á fundi í byrjun að ég væri að ljúga á sig þegar ég hafði orðrétt eftir fundargerð bæjarstjórnar og já fannst vel í lagt að svikakvensurnar þrjár höfðu raðað henni í 8 nefndir, fjórar sem aðal og aðrar fjórar til vara en ég veit ekki hverjar svo endalyktir urðu en í framhaldi af þessu bannaði hún mér að horfa á sig. Þegar ég tala um svikakvendi þá er skýringin sú að þegar ég raðaði fólkinu á framboðslistann þá vissi ég ekki um og þær höfðu ekki fyrir því að segja mér að Málfríður var í heilan mánuð alla kosningabaráttuna að spranga niður á Spáni og Hannesína hafði opinberlega auglýst íbúð sína hér í bæ til leigu á þeim forsendum að hún væri að flytja til Reykjavíkur.

Þetta gerist í kosningabaráttunni svo leiðindin eru greinilega ekki ný.

Nú spyr ég ykkur lesendur góðir hvort heilvita fólk geri svona lagað? Í 65 ár hef ég verið með í kosningabaráttu og komið að líklega 16-17 sveitar- og alþingiskosningum en aldrei á langri ævi orðið vitni að þvílíkri sviksemi. Ég vil líka geta þess að svikakvendin útilokuðu mig frá fundarsetu hjá framboðinu og sögðust ekki mæta ef ég mætti, sjálfur guðfaðir framboðsins. 

Þetta hljóta Brynjólfur og Jón að hafa vitað. Og þeim hlýtur að hafa verið ljóst, ef þeir hafa ekki beinlínis vitað, að þetta gerist ekki að ástæðulausu. Samt mæta þeir fram á ritvöllinn og kannast ekki við neitt! Af hverju neituðu konurnar að vera á fundi með þessum manni?

Á langri ævi hef ég kynnst fjölmörgum konum og var með sömu ágætu fyrrverandi eiginkonu í tæp 30 ár og þar af giftur henni í 25 ár og á með henni 3 yndislegar dætur og svo 2 flottar afastelpur sem eru læknar í dag og á ekki von á að þær né engin af þessum góðu konum brigsli mér um kynferðisáreiti á einn eða annan hátt.

Öh, hérna, öh... Ef dætur mannsins og afadætur brigsla honum um kynferðisáreiti þá erum við að tala um svolítið annað mál. En það að hann sé ekki í sifjaspellspakkanum þýðir ekki að hann sé ekki að kynferðislega áreita aðrar konur. Og það að afastelpur séu læknar er ekki trygging fyrir því að afinn sé fullkominn.

Ef hann er að vísa í allar þessar konur sem hann hefur kynnst yfir ævina þá hefur, alla vega ein af þeim, einmitt sakað hann um kynferðislega áreitni.

Að lokum þetta, ég er alvarlega að hugsa um að stefna þessum svikakvensum fyrir meiðyrði og það sem meira er kynferðisofbeldi, sem engin karlmaður hreinsar svo auðveldlega af sér og e.t.v. læt ég þau einnig vera með í stefnunni þau Ingu Sæland og Guðmund Inga sem hafa tekið dyggilega undir ósómann.

Takk fyrir mig.

Hjörleifur Hallgríms er „guðfaðir“ framboðslista Flokks fólksins á Akureyri

Persónulega fyndist mér frekari ástæða til að konurnar kærðu hann fyrir meiðyrði eftir lestur þessarar greinar.

Flokkur (karl)fólksins á Akureyri

 Það leynir sér ekki að kvenfyrirlitning og karlremba lifa góðu í Flokki fólksins á Akureyri. Þrjár konur hafa sagt frá óviðunandi hegðun og framkomu karla innan flokksins. Þær séu sagðar vitlausar, geðveikar og svo rógbornar. Hvernig bregðast þeir við? Jú, þeir segja að þær séu vitlausar, geðveikar og rógbera þær.

Við skulum byrja á grein Brynjólfs og Jóns. Strax í fyrirsögninni segja þeir að þær ljúgi:

Konurnar segja ósatt og varaformaðurinn lætur hafa sig að fífli - Vísir

Á þessum trúnaðarfundum hafa þær aldrei – við undirstrikum aldrei – verið lítilsvirtar, hvað þá kallaðar vitlausar eða geðveikar. Þvert á móti hafa þar allir setið við sama borð, verið jafningjar, og þær ekki síður en undirritaðir haft orðið.

Upplifun kvennanna er fullkomlega hunsuð. Þetta er rangt hjá þeim. Upplifun karlanna er rétt. 

Það hvessti hins vegar þegar umræðan hófst um tilraun hennar og stallsystra til að hrekja Brynjólf úr bæjarstjórn. Sem að vísu átti að gerast undir yfirskini mannkærleika. Semja átti „tilmæli“ þar sem Brynjólfur væri hvattur til að taka sér veikindaleyfi sem hafði þó aldrei verið borið undir hann sjálfan, er hann þó læknir að mennt.

Hvað kemur svo seinna fram? 

„Hann sagði í upp­hafi að hann myndi ekki sitja út tíma­bilið. Kannski í tvö ár og skipta svo við Mál­fríði. Svo ger­ist það fyr­ir tveim vik­um að hann fékk fyr­ir hjartað þannig að hann lét okk­ur vita að hann yrði núna að hætta.

Svo kom í ljós að þetta var ekki al­var­legt þannig að hann lét okk­ur vita á fundi að þetta hafi ekki verið neitt al­var­legt svo hann myndi halda áfram. 

Brynjólfur, sem sagðist ekki ætla að sitja allt kjörtímabilið (forsendur sem eru gefnar í upphafi) fær fyrir hjartað  (er veikur) og segist ætla að hætta! En svo kemur upp úr dúrnum að þetta var bara oggóponsu hjartaáfall svo hann hættir við að hætta. Væri Brynjólfur kona þá gæti einhverjum dottið í hug að segja hann óákveðinn. Jafnvel sakað hann um að segja ósatt. En alveg klárlega hjartveikur.

Hvað varðar meint ofbeldi þá er það tittlingaskítur. Maðurinn barði bara í borðið!

Þá barði Jón í borðið og heimtaði ákveðið svar.

Þetta er allt „ofbeldið“ sem þessar konur geta mögulega kvartað undan.

Karlar eru líkamlega sterkari en konur. Það er óumdeilt. Sagan er uppfull af ofbeldi karla gegn konum. Konur óttast ofbeldi karla. Spurðu hvaða konu sem er. Maðurinn sem rýkur upp í reiði og ber í borðið er að beita óttastjórnun. Hann er að láta þessar konur vita hvað hann getur gert. Og þær vita það. Við vitum allar hvað karlar geta gert. Já, þetta er ofbeldi.

Svo kemur að "bréfinu." 

Hvað varðar bréf oddvitans sem þær nefna og segja „hlaðið rógburði“ og öðrum ófögnuði þá höfum við skorað á þær að tilgreina allar þær „rangfærslur“ og „hótanir“ sem þar er að finna en ekki fengið svar.

Til er pólitísk taktík sem er kölluð "Let the bastards deny it". Útskýrð ágætlega hér. 

Þá gera þeir mjög lítið úr frásögnum kvennanna um kynferðislegt áreiti. 

Að lokum um hið „kynferðislega áreiti“ sem „sumar okkar“ hafa orðið fyrir svo vitnað sé beint í skrif kvennanna. Okkur setur einfaldlega hljóða við þessi orð og áleitin spurning situr eftir: Hversu lágt getur mannskepnan lagst til að koma höggi á náunga sinn?

Þær eru að ljúga bara svona ef einhver skilur ekki ásökunina. Sennilega af því þær eru svo geðveikar. En hvað kemur svo í ljós? Jú, konurnar halda blaðamannafund og gera betur grein fyrir reynslu sinni og upplifun.  Þannig að þeir eru ekki mennirnir sem hafa sýnt af sér kynferðislega áreitni. Enda var það aldrei sagt. En þeir tóku frásögnina og dæmdu hana ekki bara ómarktæka heldur illkvittna lygi. Já, það er eðlilegt að fólk spyrji hversu lágt (karl)mannsskepnan getur lagst til að koma höggi á náunga sinn.