Æ,æ,æ, svona yndislegt veður og enn langt í fríið. M.a.s. fullt af vinnu eftir. Erlingur getur haft það gott og slappað af en við grunnskólakennararnir eigum alla prófatörnina eftir. Yfirferð prófa getur verið ansi strembin vinnulota. Ég vona að Hugskot haldi ekki að þessi langi skólatími sé eitthvað sem við kennarnir viljum því það er alrangt. Ég veit að ég er á móti þessu og veit ekki um einn einasta kennara sem er hlynntur þessu. Og með fullri virðingu fyrir börnum landsins þá er það strembin vinna að vera innan um 25 börn allan daginn. Þau eru lífleg. Mjööög lífleg. Ég get alveg lofað ykkur því að á hverju einastu kennarastofu landsins eru örmagna kennarar að skreiðast áfram á seinustu bensíndropunum. Og já, það er kjarabarátta í gangi. Ég er á skítalaunum.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli