Eðalkerran Ford Orion '87 er með ákveðnar sérþarfir. Þá helsta að verða bráðnauðsynlega að vera með svolítið bensín í skrokknum, sérstaklega þegar það er mikið frost. Í gær var bensínstriið komið ansi neðarlega þegar ég var að renna í vinnu um áttaleytið. Þegar ég er á Breiðholtsbrautinni , rétt komin framhjá ljósunum við Sprengisand, drepur drossían á sér. Sem betur fer var ég vinstra megin og gat rúllað upp á umferðareyju. Gat ekki fyrir mitt litla líf munað símanúmer á leigubílastöð en giskaði á eitthvað og hringdi í vitlaust númer. Þá ákveð ég að vekja litlu systur í útkall. Hún bað um smá séns, ætlaði að koma og hjálpa mér með bílinn en gaf ér upp símanúmer á leigabílastöð svo ég gæti komið mér upp í skóla. Ég hringi í 588-5522 og bið um bíl. Þegar ég er búin að því ákveð ég að prófa að starta bílnum og hann flýgur í gang. Svo ég hringi aftur og afpanta bílinn. Set svo í gír og bíllinn drepur á sér. Þá hringi ég aftur og panta aftur bíl. Fer út og stilli mér upp. Þá stoppar bíll með samstarfskonu minni innanborðs og býður mér far. Svo ég hringi aftur og afpanta aftur. Og þá skellti konan á mig! Ég er svo aldeilis bit.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Stundum er lífið eins og lygasaga
SvaraEyða