Traustur vinur.

Æ, stelpur, ofsalega eruð þið sætar að harma svona tilfinningar mínar. Ég verð bara alveg mússí í hjartanu. ♥♥♥
Mér finnst samt pínku skrítið að þið skuluð eyða svona miklu púðri í uppsögnina. Vandinn fólst ekki í því að hætta í vinnunni. Hann fólst í því að vera í vinnunni. Uppsögnin var eitt af því besta sem fyrir mig kom á þessum vinnustað.

 

Það er alveg rétt að ég var ráðin til að kenna við sérdeildina. Ég var engu að síður ráðin við Hafralækjarskóla og var einn af kennurunum þar. Það var t.d. byrjað að tala um það strax fyrsta veturinn minn að kæmi til uppsagna vegna fækkunar HEIMANEMENDA þá væri mitt nafn efst á blaði. Þetta var löngu áður en nokkurt ský á himni sást yfir Árbót. Það verður að teljast nokkuð sérstakt fyrst ég var svona sérstaklega ráðin við sérdeildina eins um alveg sérstaka sérstofnun hafi verið að ræða... En það er auðvitað svo margt sem ég ekki skil.


Anyways...
Mér finnst alveg yndislegt að sjá þennan afdráttarlausa stuðning oddvitans við embættismanninn jafnvel þótt að honum hafi orðið pínu á. Útsvarsgreiðendur borga bara þann reikning. Þetta er svo fallegt að það liggur við að ég tárist.