Litlir (plast)kassar


Ég veit ekki af hverju en ég er merkilega heilluð af gjörningnum hans Almars. Ég er kona og hann er nakinn karl svo það væri auðvelt að ætla að það sé aðdráttaraflið en ég held ekki. Það er þá á einhverju ómeðvituðu plani. Hann er nógu ungur til að vera sonur minn svo... nei, andskotinn. Það bæri þá líka eitthvað nýrra við.
Nektin er samt alveg örugglega stór hluti af aðdráttaraflinu, ég efast ekkert um það.

Í byrjun þegar kassinn var tómur hafði ég miklar áhyggjur af því að hann fengi kannski ekkert að borða. Svo hafði ég áhyggjur af því að honum yrði kalt um nóttina. Þá áttaði ég mig á því að þessi, ungi, varnarlausi maður (já, nekt gerir fólk varnarlaust) í kassanum vakti hjá mér einhverjar móðurlegar kenndir. Það fannst mér áhugavert. Sennilega er það málið, alla vega miðað við athyglina; þessi gjörningur vekur upp kenndir hjá fólki. 
Sumum finnst þetta asnalegt, sumir verða reiðir, flestir virðast heillaðir eins og ég.

Tökum fyrir nektina. Af hverju þarf hann að vera nakinn? Mér finnst blasa við að fyrst hann ætlar að vera í glærum kassa í viku þá þurfi hann að ganga örna sinna, hann neyðist til að sýna prívat partana í beinni hvort sem er. 
Svo fróaði hann sér. Auðvitað, þetta er ungur maður. Það fer enginn 23 ára einstaklingur í gegnum viku án einhvers konar kynlífs. Hvorki karl né kona.
Það er annar punktur:
Hvað ef það væri nakin kona í kassanum?
Það væri allt annað. Já, ég veit, tvöfalt siðgæði en svona er það. Ber kona er þreytt fyrirbæri, útjaskað og klámtengt. Sérstaklega ef hún fróar sér.

Ég studdi samt freethenipple, þannig að ég er með tvöfalt siðgæði í tvöfalda siðgæðinu. "Það er svo erfitt að vera manneskja."

Auðvitað hefði hann alveg getað hamið sig með rúnkið í eina viku (karlmenn geta nefnilega alveg hamið sig) en hefði það verið satt? Hann ætlar að "lifa" í beinni í viku. Ef hann myndi hemja sig þá væri gjörningurinn lygi.

Margir spyrja sig að tilgangi verksins. Þarf að vera tilgangur? Þurfum við alltaf að greina allt í spað? Gjörningurinn vekur kenndir og hugsanir. Er það ekki nóg þegar kemur að list?

Sumir hafa bent á sambandið við dýravernd. Dýr lifa í búrum og eru algjörlega upp á aðra komin með allar nauðþurftir. Alveg eins og Almar, hann treystir á að annað fólk færi honum mat og nauðþyrftir. Hann getur að vísu yfirgefið kassann ef ekkert berst það geta dýrin ekki.

Aðrir tala um að hann þurfi að taka til í kassanum. Mér hins vegar finnst þetta vera merking verksins:
Við lifum öll í litlum kössum og söfnum að okkur drasli. Við viljum líka lifa í beinni, við sýnum beint frá lífi okkar á facebook og twitter. Við lifum fyrir lækin. Sumir eru reiðubúnir að koma naktir fram fyrir frægðina. M.a.s. Stuðmenn.
Almar heldur uppi spegli sem við horfum á sjálf okkur í. Þess vegna erum við dáleidd. Þess vegna er þetta list.



Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »