Bíllinn minn, sem er ekki nýr og fínn jeppi eins og Birgir Björn á heldur Ford Orion '87, er eiginlega ónýtur. Bifvélavirkinn minn sagði að hann væri piece of crab og tæki því ekki að gera við hann til að koma honum í gegnum skoðun. En hann er samt með skoðun út nóvember svo ég hafði hugsað mér að keyra hann út. Nema hvað að í fyrradag vill hann ekki bakka út úr stæðinu. Gæti verið sambland af kulda og bensínleysi. Það er nefnilega gat á tanknum svo ég get ekki fyllt hann og þarf að koma mjög oft við á bensínstöðvum. Og svo byrjaði hann að juða og dó. Í kvöld dreg ég litlu systur út í björgunarleiðangur, kaupa bensín á brúsa sem mér tókst að sjálfsögðu að sulla út um allt og gefa mér start. Nema hvað, bíllinn fer ekki í gang. Ég sé mína sæng útbreidda og held að hann sé bara búinn á því. Þá stingur litla systir upp á að kaupa ísvara og setja í bensínið því það sé væntanlega raki í tanknum þar sem það er gat á honum. Ég hef svo sem litla trú á því en til í allt og viti menn! Bíllinn bara flaug í gang! Ég á klára litla systur.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
sneeðug :-)
SvaraEyðaÉg henti einmitt minni gömlu 86 módel Mözdu í fyrra - nei, lýg því, ég seldi hana á tíuþúsundkall. Keypti mér aðra Mözdu, tíu árum yngri. Nei, lúxusjepparnir tíðkast ekki hér á bæ. Skil reyndar ekki í fólki sem kaupir sér nýja bíla, þegar þú keyrir bílinn út úr umboðinu lækkar hann um fleiri hundruð þúsundkall.
Höfum einu sinni fengið nýjan bíl, maðurinn minn fékk bílahlunnindapakka hjá tölvufyrirtækinu sínu. Verð nú reyndar að viðurkenna að það var svolítið góð tilfinning að vera á glænýjum bíl. Svo skiluðum við honum bara þegar árin 3 runnu út, hlunnindasamningurinn var ekki endurnýjaður, tölvubólan var sprungin.