Maður er eitthvað tættur þessa dagana. Ég er búin að taka hvert trompkastið* á fætur öðru. Mín kommúníska taug varð særð svo illilega að ég hvessti mig talsvert við nemendur mína. Þau voru samt svo sæt við mig að taka það ekki alvarlegar en það að þau spurðu mig stríðnislega í næsta tíma hvort ég væri farin að anda aftur. Ég ætla ekki að skrifa um nemendur mína á þessum vettvangi en bekkurinn minn er samt æðislegur:)
Ég er líka búin að vera á arginu yfir vesalings skólastjórnendum síðastliðna þrjá daga. Ég veit samt ekki alveg af hverju, við erum eiginlega sammála. Ég ætla ekki heldur að tala um yfirmenn mína á þessum vettvangi en ég er nefnilega með alveg fína yfirmenn. Ég er bara talsvert ánægð í vinnunni. Held það sé bara eitthvað undirliggjandi stress í gangi. Er mjög hrædd um að það sé von á löngu verkfalli. Var verið að segja mér að Mannréttindadómstóllinn hefði snuprað ríkisstjórnina/Alþingi fyrir að setja lög á sjómannaverkfall. En við gefumst ekki upp!

Svo fórum við systur og litla frænka í Dýraríki að kaupa kattamat. Þar festumst við fyrir framan stórt fuglabúr og fylgdumst með 6 litlum fuglum troða sér sitt á hvað í litla rólu. Það var ekki pláss fyrir nema 5 svo einn þrýstist alltaf upp. Sá sem þrýstist upp settist ofan á hina og tróð sér niður þar til einhver annar þrýstist upp. Þetta fannst okkur ferlega fyndið og hlógum og flissuðum fyrir framan fuglabúrið í lengri tíma. Stundum þarf svo lítið til að gleðja mann.


*Vinsamlegast athugið að stundum er fært í stílinn for dramatic purposes.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »