Greip til örþrifaráða í gær, strauk úr vinnunni og fór til læknis. Strokið var framið í hinu íslenska kraftaverkatrausti að ég fengi bara pillur sem ,,redduð'essu." Því var nú ekki að heilsa. Var sett í rannsóknir því lækninum fannst flensan orðin ansi langvinn og vildi tryggja að ég væri ekki alvarlega veik. Niðurstaðan var sú að ég er ekki alvarlega veik og svo var ég send heim. Ókey, allt gott að vita að maður sé ekki fárveikur en... I'm still bloody sick! Að vísu, og ég viðurkenni þetta með semingi, þá er það sálfræðilega gott að vita að þetta sé bara pest. Ég var reyndar búin að komast að því þegar ég sá að bloggrúnturinn er að veikjast og var farin að halda að þetta væri tölvuvírus (ha, ha, I'm so funny) því pestin var ekki komin á Norð-Austurlandið. En hún er komin núna. Ég er búin að dreifa henni.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ég held að þetta SÉ tölvuvírus, því að eina fólkið sem ég þekki sem er veikt (fyrir utan mig) eru aðrir bloggarar.
SvaraEyðaGóðan bata! :)
Takk sömuleiðis:)
SvaraEyða