Þegar samúðin tekur völdin


Þann 20. okt. 2011 lagði meirihluti sveitarstjórnar Þingeyjarsveitar fram þá tillögu að sameina Litlulaugaskóla og Hafralækjarskóla. Fannst mörgum kominn tími til. Sumir hefðu viljað sjá enn frekari sameiningu, þ.e. að Stórutjarnarskóli væri með. Meirihlutinn vildi það ekki og verður hann að svara fyrir það. En sameining Litlulaugaskóla og Hafralækjarskóla væri þá alla vega fyrsta skrefið i vegferðinni.
En svo byrjaði humm og ha. Í bókuninni er talað um ,,tvær starfsstöðvar” þótt Fræðslunefnd hafi lagt til að rekstur skólanna yrði kostnaðarreiknaður ,,annaðhvort” að Laugum eða Hafralæk og gerði þ.a.l. ráð fyrir að nýi skólinn yrði rekinn á einum stað. Þetta útskýrði skilningsríki meirihlutinn með því að fólk yrði að fá svigrúm til að vega og meta aðstæður.  Sérstaklega nýi skólastjórinn sem auglýst yrði eftir. Hann yrði auðvitað að fá tíma til að kynna sér aðstæður.
Þá var myndaður starfshópur og meirihlutinn setti honum erindisbréf. Þar kom klárlega fram að engar breytingar ætti að gera á skólahaldi skólanna. Þeir ættu að vera reknir í óbreyttri mynd. Hver er þá tilgangurinn með þessari sameiningu? Jú, sko, það verður að fara hægt í allar svona breytingar, þetta verður að gerast í sátt og samlyndi við samfélagið og nemendurna og foreldrana og starfsfólkið samt aðallega. Réttindi starfsfólksins, maður, við viljum ekki segja neinum upp. Fram þjáðir menn í þúsund löndum. Auk þess þá auglýsum við eftir nýjum skólastjóra sem mun leiða þetta til lykta, hann verður að fá svigrúm manstu?
Svo líður og bíður og réttindi starfsfólks eru skoðuð ofan í kjölinn, það má ekki segja neinum upp, nema skólastjóranum auðvitað, sú staða verður auglýst, það er jú hann sem á að sinna hinni raunverulegu sameiningu.
Svo allt í einu, alveg óvænt, eins og þruma úr heiðskíru lofti komst samheldni meirihlutinn að því að það þyrfti ekki að segja neinum upp! Ó, þvílík gleði, þvílík ánægja! Þetta vissu að vísu allir sem vildu vita en hey, lítið er ungs manns gaman.
En núna komst  kærleiksríki meirihlutinn í klípu. Ef það þarf ekki að segja neinum upp og það er bara einn skólastjóri til staðar hvort sem er þá er svo ósanngjarnt að segja honum upp. Það er svo ljótt að leggja í einelti. Skólastjórinn getur auðvitað sótt um stöðuna og ef hann reynist hæfastur þá fær hann hana auðvitað en af hverju þá að fara í gegnum ferlið? Svo gætum við lent í þeim ósköpum að einhver hæfari sækti um sem við neyddumst til að ráða. Og ef sá er ekki þóknanlegur, hvað þá? Guð minn almáttugur, hann gæti tekið upp á því að sameina skólana! Nei, nei, nei. Við getum ekki tekið svoleiðis sénsa.
Nei, miskunnsömu samherjarnir grétu söltum tárum yfir óréttlæti heimsins. Svona er ekki hægt að fara með fólk. Auðvitað segjum við ekki upp skólastjóranum, almáttugur, nei. Við skulum öll vera góð við hvert annað.
Já, það er gott að vera góður og miskunnsamur. Og hafa samúð með fólki.
Eins og t.d.;
Drengnum sem er einn í árgangi. Núna getur hann farið í bekk með jafnöldrum sínum... Nei, annars hann getur það ekki, það á nefnilega að reka skólana í óbreyttri mynd. Oh, silly me.
Jæja, það er þá alla vega hægt að mynda lið í fótbolta og keppa í frímínútum. Æ, aftur, sami feillinn.
Útsvarsgreiðendum sveitarfélagsins því sameiningin skilar hagræðingu. Nei, alveg rétt, það á ekki að breyta neinu. Það á bara að vera einn skólastjóri og hann keyrir á milli á kostnað útsvarsgreiðenda.
Foreldrinu sem hefur lýst yfir áhyggjum sínum af þessu hálfkáki og leggur til að skólinn verði sameinaður á einn stað. Nei, ekkert hlustað á það.
Starfsfólkinu sem býr núna við minna starfsöryggi en áður og hægt er að halda í óvissu enn lengur. Svo þegar það verður byrjað, vor eftir vor, að plokka út einn og einn starfsmann þá mun miskunnsami meirihlutinn auðvitað beita sér gegn svoleiðis óréttlæti. Hefur að vísu ekki gert það hingað til. En nú hlýtur að hafa orðið vakning. Er það ekki? Ha?
Nei, samúðin liggur nefnilega ekki þarna. Hún liggur hjá æðsta stjórnandanum, þessum með hæstu launin. Stjórnanda sem er með tapaða stjórnsýslukæru á bakinu og ófrágengna skaðabótakröfu. Þar liggur samúðin.
Kristilegu kærleiksblómin spretta, í kringum hitt og þetta.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir