Fréttamat, hlutleysi-áróður


Um daginn heyrði ég sögu svohljóðandi:
Ónefndur maður, talsmaður hagsmunaðila, er svo rökfastur að hann talar andstæðinga sína í kaf á nokkrum mínútum. Málflutningur hans er greinargóður og auðskilinn og í raun ekkert meira að segja eftir að hann hefur lokið máli sínu. Vegna þessa vilja fréttamenn ekki fá hann í viðtöl.
 Ég ætla ekkert að fullyrða um sannleiksgildi sögunnar en sem ákveðin ,,teóría” finnst mér hún alveg standast. Það er nefnilega ekki í hag fjölmiðla að hlutirnir séu á hreinu. Hinn endanlegi sannleikur er eflaust ekki til en það er alveg ljóst að fjölmiðlar eru ekki að leita hans.
Það er mikilvægt og jafnvel göfugt markmið að upplýsa almenning um það sem er að gerast í heiminum. En ef það er ekkert að gerast í heiminum, hvað þá? Fréttatíminn er 30 í mínútur, það verður að fylla hann. Dagblaðið á að vera 30 eða 50 síður, það verður að fylla það. Það er ekki í hag fjölmiðla að deilumál leysist. Friður í samfélaginu er ekki hagur fjölmiðla. Það er þeim hins vegar í hag að bera olíu á eldinn því þá er hægt að skrifa um eitthvað á morgun.
Það er langt síðan að mér fór að leiðast fjölmiðlaumræðan. En eftir hrunið hefur alveg keyrt um þverbak.
Það er ekkert launungarmál að ég styð ríkisstjórnina. Ég veit fullkomlega hvaða fjölmiðlar styðja hana og hverjir ekki og að sjálfsögðu vel ég þá sem eru mér sammála. Hins vegar finnst mér það ákaflega vont. Því enginn og ekkert er hafið yfir gagnrýni. Mér finnst alveg gríðarlega vont að geta engum trúað. Það er alltaf eitthvert áróðursstríð í gangi. Raunin er sú að ég ,,vel” að trúa ,,mínu” fólki en ekki ,,hinum”. Áður en þú kafnar úr hneykslan: þú gerir þetta  líka.
Mig dreymir um fjölmiðil, helst dagblað, sem tekur upp mál og skoðar þau á gagnrýninn og æsingarlausan hátt og ég get treyst, ekki í blindni þó, að um þau sé fjallað á hlutlausan hátt. Hlutlausan. Mikið óskaplega væri gott ef íslenskir fjölmiðlar kynntu sér þetta hugtak. Það er engan veginn í lagi að ég viti nákvæmlega pólitískar skoðanir ákveðinna fréttamanna.
Ég get líka alveg lifað með því að fréttatíminn sé ekki nema tíu mínútur af því að það er bara allt ágætt í veröldinni. Sem mér finnst reyndar ólíklegt.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »