Skrípaleikur

Þann 18. desember sl. skipaði sveitarstjórn Þingeyjarsveitar starfshóp um mótvægisaðgerðir vegna breytinga á starfsemi Þingeyjarskóla. Viðleitnin er ágæt þótt sá grunur læðist óneitanlega að sumum að sumir séu mikilvægari en aðrir. Það þótti t.d. ekki nein ástæða til mótvægisaðgerða þegar Grunnskólinn í Bárðardal var lagður niður.

En, hvað sem því líður.

Það kom frekar á óvart þegar nýstofnaður starfshópur var lagður niður á fyrsta fundi sínum. Fréttavefurinn 641.is hefur nú birt tvær fréttir um málið og verður að segjast eins og er að þær veita heldur hrollvekjandi upplýsingar um stjórnarhætti hér í sveit.

Oddviti sveitarstjórnar segir í samtali við 641.is að:

„Við töldum að það væri óþarfi að hafa starfshóp í gangi ef hann væri framlenging á þeirri togstreitu sem væri í sveitarstjórninni á milli meiri og minnihluta. Það væri  miklu eðlilegra að leysa þau mál beint á vettvangi sveitarstjórnar”,

Ég hef nokkrar spurningar varðandi þetta:

1)      Hver eru þessi „við“?  

2)      Í öðru lagi; Lá það ekki ljóst fyrir frá upphafi að ef það er „togstreita“ í sveitarstjórninni þá hlyti  sú „togstreita“ að halda áfram í hópi skipuðum fulltrúum úr sveitarstjórn?

3)     Er ekki fullkomlega eðlilegt að það sé „togstreita“ á milli meiri- og minnihluta í öllum pólitískum stjórnum? Er ekki, eðli málsins samkvæmt, verið að togast á um mismunandi sjónarmið?

4)      Er ekki miklu eðlilegra að reynt sé að vinna í smærri einingum einmitt af því að það er „togstreita“ í sveitarstjórninni frekar en að færa málið inn í togstreitu-umhverfið?

Í næstu frétt á 641.is er sagt frá fundargerð starfshópsins sem var þá nýbirt á vef Þingeyjarsveitar. Þar koma mjög undarlegir hlutir í ljós.

Annar liður á fundarboði er erindisbréf starfshópsins. Nú sé ég ekki ástæðu þess að leggja erindisbréfið fyrir starfshópinn, það er jú búið að samþykkja það í sveitarstjórn. Þetta er gert engu að síður. Fulltrúi minnihlutans, Ragnar Bjarnason,  samþykkir ekki bréfið. Þá tilkynnir oddviti sveitarstjórnar og nýkjörinn formaður starfshópsins, Arnór Benónýsson, að: „...með þessari afstöðu Ragnars til erindisbréfsins sé samstarfsgrundvöllur brostinn“ og slítur fundi þrátt fyrir mótmæli Ragnars sem: „bendir á að hann starfi eftir samþykktu erindisbréfi þó hann sé ekki samþykkur því.“ Er starfshópurinn svo lagður niður á næsta sveitarstjórnarfundi.

Þetta gæti svo sem virkað eðlilegt fyrir utan þá einföldu staðreynd, sem áður var bent á, að búið var að samþykkja erindisbréfið í sveitarstjórn. Á þeim fundi hafði Ragnar greitt atkvæði á móti erindisbréfinu.

Umræðum framhaldið og eftirfarandi erindisbréf samþykkt með sex atkvæðum gegn einu atkvæði. Ragnar Bjarnason greiddi atkvæði á móti.

Hvernig gat oddvita dottið í hug að Ragnar myndi samþykkja það á fundi starfshópsins? Það hlýtur að hafa legið ljóst fyrir allan tímann að hann myndi ekki samþykkja það. Sem vekur að sjálfsögðu nýjar spurningar. Sem eru:

1)      Af hverju í ósköpunum var verið að stofna starfshópinn á annað borð og boða til fundar fyrst forsenda samstarfsins var samþykki erindisbréfsins og vitað var að Ragnar myndi ekki samþykkja það?

2)      Hvers vegna í ósköpunum er samþykki allra forsenda samstarfs?

Ég get ekki séð annað en að tilgangur þessa gjörnings, þessa skrípaleiks, hafi verið sá að neyða fulltrúa minnihlutans til samþykkis eða ýta honum út ella eins og reyndin varð.

Það er ekki „togstreita.“ Það er hrein og klár valdníðsla.