Ég er að lesa Kleifarvatn eftir Arnald. Hún er alveg ágæt og ég hlakka til að koma mér háttinn og lesa. Það er auðvitað hægt að lesa á öðrum stundum og stöðum en þetta er svona uppáhalds. Meðhöndlun hægrisonarins á kommúnismanum truflar mig að vísu örlítið en whatever. Hins vegar er ég komin inn í miðbik sögunnar þar sem Erlendur er að tala við þessa konu sem lífið hefur liðið hjá án þess að knýja dyra. Hún er enn að bíða eftir manninum sem hvarf fyrir 30 árum. Og hvað heitir konan? Ásta!!! That just freaks me out!

Og til að kóróna allt saman þá er ég með harðsperrur eftir fótboltann í gær.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir