Það er ákveðinn hluti af vinnunni sem fer í það að sjá um bækur. Fyrsta undirbúningsvikan að athuga hvort vanti bækur og hvort það þurfi að merkja þær. Svo að koma þeim öllum upp í stofu og hvort það sé ekki örugglega nóg fyrir alla. Síðasta vikan fer í að athuga aföllin, hringja eftir bókum, ganga frá þeim, láta vita ef það vantar. Þetta fer allt saman í gang líka um áramót þegar er skipt um efni. Fyrir utan nú að ég er almennt að passa upp á að allir séu með bækur, skammast þegar einhver týnir þeim og útvega nýjar bækur ef einhverjar skemmast eða týnast. En núna sé ég að samkvæmt Heimili og skóla þá er allt þetta bókastúss bara ekkert í mínum verkahring. Það er aldeilis gott að vita það, það léttir talsvert á manni störfin.
Æviveginn arkar hrund, ellin handan bíður. Langt í hennar lokastund Lofar aldur þýður. Lífið allt hið ljúfast er. Lægðir þó á köflum. Veginn stundum skrattinn sker, skakar illum öflum. Tröllum birginn bauð og hló. Barðist eins og fjárinn. Litlar skeinur skapar þó, skreppa fram þá tárin. Allt í einu skrugguský. Skelfur allt af ótta. Tættur vegur, drulludý. Dregið fyrir flótta. Fellur kona´á fætur sér, finnur kaldan náinn. Undir kufli beinin ber. Blikar nótt á ljáinn. Skekur skelfing líf og sál, skuggar fylla hjarta. Vona’ og drauma brennur bál, beiskum tárum skarta. Móðir óttast, örvingluð. Allar bænir biður: “Leyfðu mér að lifa, guð Ljóstu meinsemd niður.”
Hver á þá að sjá um bækurnar?????? Mig langar að vitað? Hef greinilega verið að gera þetta vitlaust í 10 ár!!!
SvaraEyðaVarðandi kommentinn hér fyrir neðan, skoðaðu þessa krækju https://www.mannotincluded.com/about.htm
Það er góð spurning.
SvaraEyðaEn takk fyrir ábendinguna :)