Það er stríðsástand í Kattheimum. Snotra (the vic) hyggur á hefndir og Kolfinna (the perp) ætlar að klára dæmið. Maður er að grípa þær í felum og fyrirsátum hist og her og svo er hvæs og fótskriður. Jósefína fór í aðgerð um daginn og er fornemuð með skerm og tekur ekki þátt í þessu. Dúlli er almennt og yfirleitt á taugum en reynir stundum að ráðast á aðra hvora. Mútta hefur ákveðið að Kolfinna sé ógurlegt fórnarlamb og það sé Snotra sem sé að leggja hana í einelti. Svo segir hún að Snotra sé feit og þung! Ég er bara sármóðguð út af þessum blammeringum. Kolfinna er að búttast eftir að hún var tekin úr sambandi svo ég kalla hana bara Kollu bollu í staðinn. Og hana nú! Mér finnst Snotra bara vera í fullum rétti eftir að hún varð fyrir þessari svívirðulegu árás þar sem hún svaf í sakleysi sínu.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Það getur verið skemmtilegt að fylgjast með heimi katta. Ég vona að stríðsástandið vari ekki lengi.
SvaraEyða