Deilan er í hnút og engin lausn í sjónmáli. Verkfallssjóðurinn endist ekki endalaust og hvað er þá til ráða? Ég neyðist væntanlega til að fá mér vinnu. Þar sem ég hef tilhneigingu til að brenna brýrnar að baki mér þá verð ég væntanlega að reyna eitthvað nýtt. Einu sinni var mikið auglýst eftir ráðskonum í sveit, ætli að það sé alveg hætt? Ég gæti alveg hugsað mér að verða sveitamaddama og slár tvær flugur í einu höggi. Geri að sjálfsögðu ráð fyrir að krækja í bóndann.
reyndar bý ég svo vel að hafa unnið í sumar fyrir bárujárni sem reyndist síðan skemmtilega ódýrara en ég hélt það yrði svo ég ligg enn á smá sumarhýru. Ég er líka ógift og barnlaus og 90. þús duga til að halda mér uppi. Þ.e.a.s.ef ég geri ekkert annað en að halda mér á lífi. Mér finnst reyndar undarlegt að ég borga í verkalýðsfélagið af launinum mínum sem er tekinn skattur af og svo þarf ég að borga staðgreiðslu af verkfallsbótunum. Er þetta ekki tvísköttun? Og ná þessar bætur skattleysismörkum. Mér finnst þetta eitthvað undarlegt.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Vandamál og lausnir