Ég fór með litlu systur í gær að rífa glerullareinangrun úr hesthúsinu. Við höfðum vit á því að vera með grímur svo við fengjum ekki rykið í nefið en þegar maður er með grímu þá er ekki hægt að vera með hlífðargleraugu. Mig klæjar svo í augun og vibbinn sem vellur... Ætla bara ekkert að fara nánar út í það. Ég er líka öll upphleypt í andlitinu eftir þetta. En það er samt ágætt að hafa eitthvað fyrir stafni. Sem minnir mig á það að ég á enn eftir að þrífa íbúðina. Æi...
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja!
Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki!
Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman.
Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Ummæli
Skrifa ummæli