Tónleikarnir voru bara ágætir í gær. Ég ar auðvitað í gæslu og var mest utan dyra að reka reykjandi fólk af skólalóðinni. Mammúth og Brain Police stóðu upp úr. Strákar og stelpur í Mammúth sem ég var mjög ánægð með. Svo frétti ég að söngvarinn er líklega ungfrú Pollock. Ekki verra auðvitað. Minnir að Raskatið hafi einhvern tíma verið að tala um þetta og hún sé dóttir Danny. Brain Police voru fínir. Gamaldags Rock'n'Roll og síðhærðir skeggjaðir gaurar. Söngvarinn og trommarinn voru með þvílík tilþrif. Söngvarinn fór m.a.s. úr bolnum í síðasta laginu. Hann er með risa-tattú á bakinu. Rokktaugin í gamla fólkinu í gæslunni fór óneitanlega aðeins að titra.
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli