Jeddúddamía, þar var ég gripin í bólinu. Ég vakna yfirleitt um hálftíuleytið hérna og finnst það ágætur tími en í dag vakna ég um hádegið við að það er bankað á dyrnar. Sprett fram í fullvissu þess að rafvirkinn sem átti að koma í gær eða dag sé mættur. Ríf upp hurðina með úfið hár og stýrur í augum og byrja að skófla taugrindinni frá hurðinni til að maðurinn komist inn. Nei, þá er þetta samkennari minn af lóðinni að bjóða mér til síðdegiskaffis. Gvöð, ég vona að hann hafi ekki séð DV og haldi að ég sé svo örvæntingarfull að ég reyni að draga alla karlmenn inn í hús!
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja!
Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki!
Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman.
Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Ummæli
Skrifa ummæli