Fékk mikla Akureyrarlöngun í dag sem ég lét auðvitað undan Eyddi fullt af pening sem ég hélt ég ætti. Kom síðan upp úr dúrnum að ég átti miklu minna en ég hélt. Oh, well, maður lifir bara einu sinni. Er samt fegin að ég ákvað að bíða aðeins með að kaupa gestarúm þar sem ég sá ekki fram á að geta flutt það í mínum fjallabíl. Það þýðir að ég get borðað út mánuðinn. Þótt það sé bara hafragrautur. Þetta er nú ekki alveg svo slæmt. Komst að því mér til mikillar gleði að Akureyringar eiga alvöru bókabúð sem ég sleppti mér samt ekki í fyrst ég er búin að finna sálufélaga í glæpareyfurum. Keypti bara eina teiknimyndasögu. Svo til að fullkomna gleði mína þá átti Bónus CRUNCHY MUESLI!!! I'm a happy, happy cookie!
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli